Drzwi antywłamaniowe 

Najważniejsze są dobre zabezpieczenia: wytrzymałe, mocne drzwi i framugi (ościeżnice) i atestowane sprawnie działające zamki.

Firma GERDA działa na rynku zabezpieczeń od 1987 roku, osiągając w tej dziedzinie pozycję lidera. Powszechnie znane z wysokiej jakości drzwi, zamki, kłódki, w tym antywłamaniowe to m.in. efekt wprowadzenia innowacyjnych, najnowocześniejszych technologii i rozwiązań organizacyjnych. Profesjonalizm firmy Gerda został zauważony na rynku polskim a także zagranicznym i uhonorowany szeregiem nagród i wyróżnień - w tym godłem Teraz Polska. Wyroby ze znakiem Gerda mają wszelkie atesty antywłamaniowe wymagane w Polsce oraz atest British Standard Institution.

 

Drzwi Gerda WX 20	Drzwi Gerda  Star C

Drzwi Gerda wzmocnione są najczęściej przeznaczone jako drzwi wejściowe do ochrony domów i mieszkań o średnim i wyższym stopniu zagrożenia włamaniem. Zwiększona odporność na włamanie w drzwiach Gerda wzmocnionych została uzyskana dzięki zastosowaniu atestowanego zamka głównego, atestowanej wkładki, prętów z hartowanej stali i systemowi stałych bolców antywyważeniowych od strony zawiasowej. Drzwi WX 10 i WX 20 wyposażone są w ozdobne panele (odporne na warunki atmosferyczne - WX 20) laminowane folią w ciepłych kolorach naturalnego drewna, co podnosi walory estetyczne i izolacyjne drzwi. Konstrukcja skrzydła zapewnia możliwość wymiany paneli. Wyróżnikiem drzwi wzmocnionych jest relatywnie niska cena w stosunku do znakomitych parametrów użytkowych tego produktu.

Drzwi Gerda Star C są stosowane jako ochrona przed włamaniem w mieszkaniach. Drzwi posiadają certyfikaty klasy C zarówno jako otwierane na zewnątrz jak i do wewnątrz chronionego pomieszczenia. Drzwi Gerda Star C stanowią idealne rozwiązanie dla inwestorów oferujących swoim klientom wysokie poczucie bezpieczeństwa bez nadmiernego zwiększania kosztów inwestycji.

 

 

 

Drzwi Gerda Star S	Drzwi Gerda  Star SX

Drzwi Gerda Star S to najmocniejsze z atestowanych w klasie C oraz klasie 4 wg. ENV drzwi Gerdy. Przeznaczone do stosowania w miejscach o najwyższym stopniu zagrożenia włamaniem. Stalowe poszycie płata, masywne żebra oraz hartowane pręty wewnątrz skrzydła drzwiowego, centralny atestowany w klasie C zamek ZW 6000 ryglujący (wraz z dwoma zamkami pomocniczymi) drzwi w 12 punktach na obwodzie płata (również po stronie zawiasowej) a także stałe bolce antywyważeniowe i trzy trójdzielne, regulowane zawiasy to pełna gwarancja bezpieczeństwa. Warto zwrócić uwagę na nowoczesne wzornictwo szyldów, klamek oraz imitujące naturalne drewno wykończenie powierzchni płatów drzwiowych i ościeżnic. W drzwiach standardowo montowany jest dodatkowy, atestowany w klasie C zamek dzienny sterowany wkładką z gałką od strony chronionego pomieszczenia oraz sztywny łańcuch.
Drzwi Gerda Star SX to atestowane drzwi o najwyższej odporności na włamanie - klasa C oraz klasa 4 ENV. Przeznaczone są do stosowania w obiektach o bardzo wysokim stopniu zagrożenia włamaniem. Idealne jako drzwi wejściowe do domów jednorodzinnych i segmentów. Oparte o sprawdzoną w drzwiach Gerda Star S konstrukcję drzwi. Na szczególną uwagę zasługuje wysoka odporność drzwi na wpływ warunków atmosferycznych oraz znakomita izolacyjność cieplna (wg. badań ITB współczynnik przenikalności cieplnej drzwi Gerda Star SX k=1,9W/m2K). Mnogość wzorów frezowania i kolorów drzwi umożliwia dopasowanie ich do każdego wnętrza lub elewacji.

 

 

Drzwi Gerda Star GSX	Drzwi Gerda  AP 30

Oparte o konstrukcję stalowego płata, drzwi Gerda Star GSX , skutecznie opierają się próbom włamania. Mogą być bezpiecznie stosowane w obiektach o wysokim stopniu zagrożenia włamaniem. Przeznaczone do domów jednorodzinnych i rezydencji gdzie obok bezpieczeństwa i dobrej izolacyjności termicznej potrzebne jest doświetlenie wnętrza. Stosowane w drzwiach Gerda Star S i Gerda Star SX rozwiązania konstrukcyjne, system ryglowania, atestowane zamki, wkładka (system Gerda Tytan) oraz najwyższej jakości materiały (w połączeniu z trwale zamontowaną w stalowej konstrukcji wewnętrznego płata, antywłamaniową szybą P5) to skuteczna ochrona przed włamywaczem. Na zewnątrz - do złudzenia przypominające naturalne drewno panele z witrażami. Całość ciepła, odporna na działanie czynników atmosferycznych i co istotne - ze względu na niesłychanie bogatą ofertę wzorów, kolorów i witraży - dopasowana do stylu domu czy rezydencji. Panele, jak zawsze, łatwo wymienialne w przypadku uszkodzenia lub potrzeby zmiany wyglądu drzwi. Atestowane w klasie C - najwyższej klasie odporności na włamanie.

Drzwi Gerda AP 30 to atestowany w najwyższej klasie C oraz klasie 3 ENV model drzwi antywłamaniowych z 30 minutową odpornością ogniową. Zaprojektowany do stosowania w miejscach o wysokim stopniu zagrożenia włamaniem wewnątrz budynków, dodatkowo wymagających podstawowej ochrony przeciwpożarowej. Drzwi posiadają 30 minutową odporność ogniową oraz najwyższą odporność antywłamaniową (klasa C). Drzwi AP30 mogą być dodatkowo wyposażone w samozamykacz, dodatkowy zamek wierzchni i ozdobne ramki.

 

Zamek ZXZ

Zamek ZX Plus

Atestowane zamki nawierzchniowe z rodziny Gerda Tytan skonstruowane zostały na bazie wieloletnich doświadczeń i produkowane są w oparciu o zaawansowane technologie firmy Gerda. Z uwagi na ich wysokie walory techniczno-użytkowe przeznaczone są do montażu w drzwiach głównych, w celu zabezpieczenia mieszkań, sklepów, pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, biurowych itp. Zamki Gerda Tytan są zamkami atestowanymi - posiadają certyfikat klasy C. Wyposażone są w unikalną, opatentowaną wkładkę bębenkową systemu Tytan, sterowaną kluczem specjalnym (rurkowym). System Tytan umożliwia 4 000 000 000 kombinacji wzoru klucza, co gwarantuje niepowtarzalność każdego zamka. Stosowany rodzaj wkładki pozwala na wykonanie zamka w systemie Tytan-Variant, który pozwala na zmianę kodu klucza przez samego użytkownika np. w przypadku zagubienia klucza. Wkładki serii Tytan umożliwiają także budowę systemów Master Key.

Zamek Gerda Tytan ZX Plus to nowoczesny produkt z rodziny zamków systemu Tytan. Wyróżnia się nowoczesną stylistyką, co zostało potwierdzone znakiem "Dobry Wzór 2002" przyznanym przez Instytut Wzornictwa Przemysłowego. Zamek Gerda Tytan ZX Plus posiada certyfikat klasy C.

Kłódki Gerda HSS to produkty nowej generacji służące do zabezpieczenia pomieszczeń, urządzeń, szaf, bram wejściowych itp. System protekcji HSS jest oryginalną technologią Gerda zarejestrowaną w Urzędzie Patentowym pod nazwą HSS (Hard&Soft System) - doskonale zabezpieczającą przed włamaniem. Kłódki Gerda HSS posiadają certyfikat klasy C (najwyższa klasa odporności na włamanie).

Drzwi wewnętrzne - artykuł ...

Drzwi wewnętrzne są szczególnym rodzajem przegrody – dzielą i jednocześnie łączą pomieszczenia, izolują je akustycznie i termicznie, stanowią także istotny element wnętrza.

Epoka drzwi typowych dla poszczególnych rodzajów pomieszczeń dawno już minęła. Teraz mamy wprost nieograniczone możliwości wyboru ich wzorów, faktur i kolorów. Dostępne w handlu drzwi różnią się między sobą także budową, materiałem, z jakiego zostały wykonane, wymiarami, sposobem otwierania i wykończeniem powierzchni.

Od uchylnych do harmonijkowych

Drzwi uchylne (rozwierane). To najczęściej stosowany typ drzwi. Nadają się do wnętrz, w których jest odpowiednio dużo miejsca na ich otwieranie. Do wyboru są drzwi pełne, przeszklone lub szklane.

Najpopularniejsze są drzwi uchylne jednoskrzydłowe o standardowych szerokościach: 60, 70, 80, 90 i 100 cm. Można też kupić drzwi dwu-, a nawet wieloskrzydłowe. Te pierwsze mają najczęściej szerokość 120, 140 i 160 cm. Standardowe drzwi mają wysokość 203 cm, a na zamówienie dostępne są wyższe. Niektóre drzwi można o kilka centymetrów skracać. O tym, czy taka możliwość istnieje, trzeba się upewnić przed zakupem.

Ze względu na kierunek otwierania skrzydła, drzwi dzielą się na prawe i lewe (patrz „Drzwi zewnętrzne i antywłamaniowe”). Kierunek otwierania drzwi ma znaczenie przy aranżacji wnętrz. Jednoskrzydłowe drzwi prawe wymagają pozostawienia wolnej przestrzeni na przesuwanie się skrzydła z prawej ich strony, a lewe drzwi – z lewej. Drzwi dwuskrzydłowe natomiast otwierają się na dwie strony i w związku z tym zabierają miejsce z obu stron.

Drzwi przesuwne. Są coraz bardziej popularne, ponieważ pozwalają na swobodną aranżację przestrzeni wokół nich. Po rozsunięciu mogą zachodzić na ścianę lub się w niej chować.

Drzwi przesuwne zachodzące na ścianę po otwarciu zasłaniają jej fragment; nie może na niej nic wisieć i nie mogą stać przy niej meble. Skrzydła podwiesza się na wózkach – najczęściej teflonowych – do prowadnicy, zamontowanej na górze otworu drzwiowego. W starszych rozwiązaniach prowadnicę, po której drzwi się przemieszczały, montowano również w podłodze. Nie było to zbyt praktyczne. Nowoczesne drzwi przesuwne zawiesza się tylko na prowadnicy górnej. Dzięki czemu nie stykają się one z podłogą.

Wygodniejszym rozwiązaniem są drzwi przesuwne chowane w ścianie. Po ich rozsunięciu skrzydła są niewidoczne, a sąsiadującą z nimi ścianę można wykorzystać w dowolny sposób rys. 1. W ścianie trzeba jednak zamontować specjalną kasetę (z aluminium lub ocynkowanej blachy), w którą wprowadza się drzwi. Oczywiście, najlepiej to zrobić na etapie budowy domu, ale można też drzwi takie zainstalować w domu istniejącym, budując ściankę osłonową z profili stalowych i płyt gipsowo-kartonowych. Ze względów estetycznych konstrukcją taką zazwyczaj osłania się całą ścianę.

Rys. 1 Drzwi przesuwne są bardzo wygodne, ponieważ pozwalają na swobodną aranżację wnętrza (fot. Estima)

Drzwi przesuwne mogą być pełne, przeszklone lub szklane. Wykonuje się je z drewna klejonego, płyty lub tafli szkła hartowanego, obramowanej listwą aluminiową albo drewnianą. Można stosować szkło witrażowe, najczęściej jednak dla bezpieczeństwa jest ono wzmacniane folią. Drzwi przesuwne mogą mieć jedno lub dwa skrzydła, najczęściej szerokości od 80 do 100 cm. Szerokość dwuskrzydłowych drzwi przesuwnych nie może przekraczać 240 cm.

Drzwi składane (niekiedy nazywane łamanymi) mają skrzydło podzielone na dwie lub więcej pionowych części, połączonych zawiasami rys. 2. Wprawdzie nie zajmują dużo miejsca, ale po złożeniu zmniejszają szerokość otworu drzwiowego. Trzeba wziąć to pod uwagę.

Rys. 2 Drzwi składane nie zajmują dużo miejsca po otwarciu (fot. Pol-Skone)

Skrzydło drzwi składanych porusza się po szynie za pomocą ślizgaczy lub wózków. Szyna ma długość równą szerokości otworu i przytwierdza się ją do górnej części ościeżnicy (od spodu). Aby otworzyć drzwi, części skrzydła składa się jak parawan.

Drzwi składane mogą być wykonane z drewna, płyty drewnopochodnej, szkła albo z drewna ze wstawkami szklanymi lub z tworzyw sztucznych. Drzwi jednoskrzydłowe najczęściej stosuje się w wąskich przejściach, prowadzących na przykład do garderoby czy spiżarni. Mogą być także bardziej okazałe i składać się z dwóch skrzydeł jednakowej lub różnej szerokości. Takie drzwi nadają się do oddzielenia holu od salonu czy salonu od biblioteki.

Drzwi harmonijkowe – zbudowane są z wąskich paneli (szerokość 5-10 cm), połączonych pasami materiału z elastycznego tworzywa sztucznego lub płótna. Mogą być jedno- lub dwuskrzydłowe. Składają się w harmonijkę po bokach otworu drzwiowego, zmniejszając nieco jego szerokość. Przesuwają się po prowadnicy, przykręconej do nadproża. Do górnych krawędzi każdego panela są przymocowane rolki lub tzw. zawieszki, które umieszcza się w prowadnicy. Boczne krawędzie otworu wykańcza się drewnianymi listwami i do jednej z nich mocuje się drzwi.

Drzwi harmonijkowe wykonuje się z tworzywa sztucznego, drewna lub płyt drewnopochodnych. Panele mogą mieć wstawki ze szkła lub tworzywa sztucznego – na całej wysokości lub tylko na jej części. W drzwiach harmonijkowych można zamontować zamek zapadkowy albo magnetyczny z uchwytem lub gałką.

Drzwi z paneli z tworzywa sztucznego stosuje się głównie do wnętrz mało eksponowanych – wnęk czy garderób. Natomiast te z panelami drewnianymi lub oklejonymi fornirem i ozdobionymi wstawkami nadają się do pomieszczeń reprezentacyjnych.

Nie tylko z drewna

Drewno. Do wytwarzania drzwi stosuje się drewno lite lub klejone warstwowo. Drewno klejone jest bardziej popularne, zarówno dzięki dobrym parametrom technicznym, jak i niższej cenie. Współczesna technika klejenia warstwowego pozwala bowiem na budowę wytrzymałej i odpornej na paczenie się konstrukcji drzwi. Najczęściej stosowane przez producentów gatunki drewna to sosna, dąb, buk, mahoń i jesion.

Płyty drewnopochodne. Są to gładkie lub tłoczone płyty wiórowe albo pilśniowe – zwykłe, MDF i HDF. Na drzwi najczęściej stosuje płyty MDF (twarde) i HDF (bardzo twarde). Różnią się one sposobem wytwarzania oraz gęstością, od której zależą walory użytkowe gotowych drzwi – im gęstość materiału jest większa, tym mniej się one paczą. Gęstość płyt MDF wynosi od 650 do 850 kg/m3, a podstawowym surowcem do ich produkcji są włókna drewna świerkowego lub sosnowego. Płyty HDF zaś mają gęstość powyżej 850 kg/m3 (o ok. 50% większą niż lite drewno) i wytwarza się je ze zrębków drewna. Płyty MDF i HDF są lżejsze od litego drewna i bardziej od niego odporne na pękanie oraz rozszczepianie.

Szkło. Najczęściej stosuje się je jako wypełnienie w drzwiach płytowych. Wykorzystuje się szkło przezroczyste, półprzezroczyste, matowe, barwione, witrażowe lub ornamentowane zwykłe, hartowane i klejone.

Coraz większą popularnością cieszą się pełne drzwi szklane (zdjęcie obok (fot. Dorma)). – taflę szkła utrzymują jedynie wąskie ramy aluminiowe lub drewniane; możliwe jest wykonanie bez ram: taflę ujmują jedynie zawiasy i tzw. pochwyt, stosowany zamiast klamki. Aby takie drzwi były bezpieczne w użytkowaniu, używa się szkła hartowanego lub klejonego. Jeśli szyba ulegnie stłuczeniu, szkło hartowane rozsypie się na kawałki o nieostrych brzegach. Jeśli zaś będzie ze szkła klejonego, folia zabezpieczająca zapobiegnie rozsypaniu się szyby na kawałki.

Szprosy i kasetony

Wiele modeli drzwi jest ozdobionych wytłoczeniami w postaci kasetonów lub ozdobnymi listwami – szprosami. Sposób wykończenia powierzchni zależy przede wszystkim od rodzaju materiału, z jakiego są wykonane. Drzwi drewniane można kupić lakierowane bezbarwnie, pokryte okleiną lub pomalowane farbami akrylowymi. Najczęściej wykańcza się je tak, aby powłoka podkreślała naturalny rysunek słojów drewna (lakier bezbarwny) lub do niego nawiązywała (drewnopodobny laminat albo okleina naturalna, czyli fornir). Farby kryjące stosuje się rzadziej.

Drzwi z płyt drewnopochodnych również pokrywa farbami akrylowymi lub okleiną. Do wyboru są okładziny z naturalnego drewna, drewnopodobne lub z jednobarwnego laminatu oraz farby kryjące 5. Firmy oferują zazwyczaj drzwi w tzw. kolorach podstawowych, np. białym, brązowym czy popielatym, oraz w kolorach na specjalne zamówienie – np. zielone czy niebieskie. Za te drugie trzeba zapłacić od 15 do 20% więcej.

Niektóre firmy sprzedają również drzwi z niewykończoną powierzchnią. Po zamontowaniu można je pomalować na kolor, pasujący do pozostałych elementów wyposażenia wnętrza, albo też okleić okleiną jednobarwną czy imitującą buk, orzech, jesion, dąb, mahoń.

:: NOWA OFERTA :: Zakładu Badań Lekkich Przegród i Przeszkleń

Zakład Badań Lekkich Przegród i Przeszkleń Instytutu Techniki Budowlanej uprzejmie informuje o obowiązku posiadania przez Producentów stolarki PVC i ALU dokumentów dopuszczających wyrób do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie zgodnie z art.10,ust.2, pkt.1b ustawy Prawo budowlane (Dz.U.nr 106/2000, poz.1126) i Rozporządzeniem MSWiA z dnia 31 lipca 1998r (Dz.U.Nr 113,poz.728).

Możemy zaoferować Państwu wykonanie badań wstępnych pełnych (wg Ustaleń Aprobacyjnych z dnia 01.07.2002) stanowiących podstawę do wystawiania deklaracji zgodności. Wyniki tych badań, poza tym, mogą stanowić podstawę do przedłużenia ważności certyfikatu lub jego uzyskania.

Koszt badań wstępnych pełnych okien z PVC w naszym Laboratorium, w zakresie wynikającym z zapisów aprobat technicznych wydanych po pierwszym lipca 2002 r równy jest 6.900 zł (przy jednym stopniu szczelności okna) 7.900 zł (przy dwóch stopniach szczelności okna). Kwoty te uwzględniają koszt przyjazdu naszego pracownika do Państwa firmy w celu pobrania elementów do badań (w przypadku badań do certyfikatu zgodności).

Zgodnie z zapisami w aprobatach technicznych, zobowiązani są Państwo dodatkowo do przedstawienia wyników badań nośności zgrzanych naroży. Jeżeli wraz z badaniami okien firma Wasza zleci nam również przeprowadzenie badań nośności naroży, wówczas ich koszt będzie równy 1.500 zł.

W przypadku realizacji kilku systemów równocześnie udzielamy korzystnych rabatów.

Badania wykonywane są w terminie do trzech tygodni, przy czym jest to termin maksymalny, który może ulec skróceniu.

Przeprowadzenie badań poświadczamy wydawaniem "Świadectwa Badań".

Dodatkowo informujemy, że:

- wydawane obecnie przez ITB aprobaty techniczne i certyfikaty zgodności nie tracą swojej ważności po wejściu Polski do UE przez co najmniej 21 m-cy od ustanowienia zharmonizowanej normy europejskiej wyrobu na okna,

- wyniki badań przeprowadzonych zgodnie z normami PN-EN, w laboratorium Zakładu Badań Lekkich Przegród i Przeszkleń, będą uznawane w ocenie zgodności po wejściu Polski do UE.

 Zakład Badań Lekkich Przegród i Przeszkleń niezależnie od  wymienionych badań, oferuje szeroki zakres usług badawczych stolarki budowlanej, w tym wykonywanie badań  wynikających z pkt. 4 Ustaleń Aprobacyjnych GS III. 02/2001, na potrzeby WŁAŚCICIELI SYSTEMÓW konstrukcyjno-technologicznych okien i drzwi balkonowych

Mieszkanie w bloku czy kamienicy musi mieć równie solidne drzwi wejściowe jak dom jednorodzinny. Często jednak drzwi do naszych M traktujemy po macoszemu. Pora to zmienić.

Typowe drzwi do wielkopłytowych mieszkań z płyty wiórowej były cienkie, bez izolacji tłumiącej hałas, z lichej jakości zamkami.

Dzisiaj też można spotkać podobne, tylko trochę lepiej wykonane. Jedyną ich zaletą jest niska cena.

Nie kupujmy ich jednak, bo nie zapewnią nam odpowiedniej ochrony ani przed włamaniem, ani przed zimnem i hałasem.

Drewniane lub stalowe

Dzisiaj sklepy ze stolarką oferują nam najczęściej dwa rodzaje drzwi wejściowych - płytowe o konstrukcji drewnianej oraz takie o konstrukcji stalowej.

•  Natomiast tradycyjne drewniane drzwi płycinowe to drzwi zewnętrzne stosowane głównie w domach jednorodzinnych produkowane na zamówienie. Głównym elementem konstrukcyjnym takich drzwi jest rama zrobiona z drewnianych krawędziaków, usztywniona pionowymi i poziomymi słupkami (tzw. szprosami), które dzielą płaszczyznę wewnątrz ramy na mniejsze pola.

Pola ograniczone szprosami nazywa się płycinami. Płyciny wypełniane są ozdobnie wykończonymi drewnianymi płytami, np. w formie kasetonów. W płycinach znajduje się materiał izolacyjny, (tradycyjnie rolę izolatora spełniało po prostu grube drewno).

•  Drewniane drzwi płytowe. Elementem konstrukcyjnym jest rama zrobiona z krawędziaków z drewna klejonego. Ten typ drzwi swą nazwę zawdzięcza płytom pokrywającym obustronnie całą płaszczyznę skrzydeł drzwiowych.

Płyty mogą być wykonane z kompozytów, stali, aluminium (pokrywa się je odpornymi na zarysowanie i ścieranie lakierami) lub z grubej wodoodpornej sklejki wykańczanej naturalną okleiną z dekoracyjnego gatunku drewna.

Płyty mogą być płaskie lub mieć wytłoczenia imitujące płyciny. Przestrzeń między nimi wypełnia materiał izolacyjny oraz elementy usztywniające ramę skrzydła.

Popularnym materiałem wykończeniowym drzwi tego typu są płyty wiórowe MDF lub HDF pokryte laminatami imitującymi naturalny rysunek i kolor drewna.

•  Szkielet płytowych drzwi stalowych tworzy rama z kształtowników stalowych wzmocniona wewnętrznymi elementami (też ze stali): kształtownikami, prętami, profilowaną blachą. Wnętrze wypełnione jest izolacją z wełny mineralnej lub pianki poliuretanowej. Zewnętrzne okładziny wykonane mogą być z płyt stalowych wytłaczanych, gładkich, grubych profilowanych laminowanych płyt wiórowych, grubych płyt wiórowych z okleiną z naturalnego drewna lub grubej sklejki wodoodpornej.

UWAGA! W drzwiach wejściowych do domu zewnętrzna strona musi być zrobiona z materiału odpornego na słońce, wilgoć, zmienne temperatury (lub odpowiednio zabezpieczona przed ich wpływem).

Drzwi wychodzące na klatkę schodową nie muszą już być takie odporne.

Ciepło i cicho

Materiały stosowane do ocieplenia drzwi (wełna mineralna i pianka poliuretanowa) izolują równocześnie od hałasu.

UWAGA! Drzwi wejściowe do mieszkań muszą mieć grubą izolację, która wytłumi odgłosy z klatki schodowej. A jest co wyciszać: ujadanie psów, tupot butów po posadzce i schodach, nawoływania dzieci itp. Z takimi odgłosami w bezpośrednim sąsiedztwie drzwi nie spotyka się właściciel domu jednorodzinnego. Nawet hałas uliczny dobiegający z pewnej odległości nie jest tak dokuczliwy jak odgłosy z blokowego korytarza.

Dobre parametry izolacji akustycznej i cieplnej będą miały drzwi o grubości powyżej 54 mm.

Podobną rolę odgrywają uszczelki, dziś wykonywane przeważnie z kauczuków silikonowych (nazywane są w skrócie EPDM).

UWAGA! Dobre drzwi powinny mieć też tzw. przylgę, czyli listwę, która po ich zamknięciu (z boku od strony wewnętrznej) zachodzi na całym ich obwodzie na ościeżnicę. Drzwi o gładkich krawędziach, tzw. bezprzylgowe, choćby były bardzo grube, będą gorzej chroniły przed hałasem. Komfortowe i bezpieczne

Wymieniając drzwi, trzeba zadbać, by nowe miały przynajmniej minimum zabezpieczeń przeciw włamaniu.

1. Drzwi drewniane wzmacnia się dodatkowo blachami stalowymi o grubości 0,6-0,7 mm mocowanymi obustronnie do konstrukcji. Od zewnątrz ich nie widać, bo są pokryte warstwą wykończenia z dowolnego materiału.

•  Krawędzie drzwi powinny mieć stalowe opaski wzmacniające oraz bolce antywyważeniowe.

•  Trzy łożyskowane regulowane zawiasy powinny być zamontowane do elementów konstrukcyjnych, tak aby niemożliwe było ich wyrwanie czy wybicie.

•  Warto też zamontować dodatkowy zamek ze sztywną zapornicą umożliwiającą uchylenie drzwi. Służy on do zamykania mieszkania w czasie, kiedy przebywają w nim domownicy. Wokół zamków drzwi powinny mieć dodatkowe stalowe wzmocnienia.

2. Drzwi o konstrukcji stalowej mogą być produkowane jako drzwi antywłamaniowe. Aby drzwi mogły być za takie uznane, muszą mieć certyfikat Instytutu Mechaniki Precyzyjnej potwierdzający wymagane przez normy wskaźniki wytrzymałości dla drzwi antywłamaniowych klasy C.

UWAGA! Zamki użyte w takich drzwiach też muszą mieć świadectwo klasy C.

•  Skrzydło drzwi montowane jest na specjalnie wzmacnianych zawiasach do stalowych ościeżnic mocno osadzonych w murze wkręcanymi i zamurowywanymi kotwami.

•  Konstrukcja skrzydeł, ościeżnicy oraz zamek muszą zapewnić wytrzymałość i odporność na wyważenie, wyłamanie i inne próby sforsowania.

Maksymalnie w drzwiach antywłamaniowych dopuszcza się stosowanie dwóch zamków. Przeważnie jednak jest to jeden zamek, którego rygle i bolce znajdujące się na obwodzie skrzydła, wysuwane są w dwóch lub trzech kierunkach.

UWAGA! Odradzamy kupno drzwi stalowych montowanych jako dodatkowe drzwi przed starymi drzwiami. Utrudniają wejście do domu, a dodatkowo nie można przed nimi położyć żadnej wycieraczki.

Podsumowanie

Drzwi muszą być grube przynajmniej na 54-60 mm i mieć warstwę izolacji najlepiej z wełny mineralnej, ewentualnie z pianki poliuretanowej.

Drzwi drewniane powinny mieć wzmocnienia - blachy stalowe obustronnie, wzmocnienie z blachy w części przyzamkowej, blokady antywyważeniowe, okucia antywłamaniowe.

Drzwi stalowe i drewniane powinny mieć zamek z atestem Instytutu Mechaniki Precyzyjnej potwierdzającym klasę antywłamaniową.

Drzwi stalowe antywłamaniowe muszą mieć certyfikat klasy C wydawany przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej.

04-01-2006

Moje drzwi wejściowe

Zobaczmy na początek, jakie wrażenie wywołują drzwi wejściowe. Wizytówka naszego domu. Czy nam się podobają? Czy przyciągają a może nie? Co o nas mówią? Ważny jest ich rozmiar, kolor, materiał, z jakiego są wykonane, orientacja, usytuowanie, etc.
Powinny być mocno i porządnie osadzone na solidnych zawiasach i zdrowych framugach. Najlepiej, gdy są nieco szersze od pozostałych drzwi w domu, ale bez przesady. Zbyt duże mogą powodować nadmierny ubytek energetyczny, co w przełożeniu na rzeczywistość, może spowodować kłopoty finansowe. Co z tym fantem zrobić? Trudno przecież nagle zmienić rozmiar drzwi. Ale można pomalować je na kolor raczej ciemny, żeby stworzyć wrażenie, że są mniejsze, albo pomalować framugę na kolor zbliżony do odcienia ściany. Natomiast za małe drzwi, mogą ograniczać mieszkańców, zacieśniać ich horyzonty, a wręcz zburzyć rodzinną harmonię. I tu można malując je w odpowiedni sposób spowodować, że będą sprawiały wrażenie większych. Wymiary drzwi powinny być dopasowane do wielkości domu. Podobnie jak wielkość domu do ilości i wielkości ludzi w nim mieszkających.

Drzwi wejściowe mają zachęcać nas do wejścia. Ładne, nieobskrobane i solidne drzwi sprawiają najlepsze wrażenie. Najlepiej, żeby otwierały się do środka, tak, aby otwieranie było jednocześnie gestem zapraszającym, a nie odpychającym. Nie mogą się zacinać, bo przyniesie to mieszkańcom zniechęcenie i rozczarowania. Wszystkie metalowe części powinny być czyste i wypolerowane. Zawiasy nasmarowane - skrzypienie drzwi może być przyczyną nadmiernej nerwowości domowników. Sprawne i nasmarowane zamki i klamki będą również gwarancją bezpieczeństwa.

Numer mieszkania i aktualna wizytówka, najlepiej, kiedy wykonane są z lśniącego metalu, zwłaszcza na drzwiach usytuowanych naprzeciwko schodów. Jeżeli numer mieszkania jest dwucyfrowy, lub więcej, dobrze, żeby cyfry przymocowane zostały z tendencją zwyżkową, tzn. druga minimalnie wyżej niż pierwsza, trzecia troszkę wyżej niż druga. Oczywiście nie musi się to każdemu podobać, i nie jest to jedyna możliwość ustawienia cyfr, można to zrobić na swój własny sposób. W zwyżkowej sugestii ustawienia cyfr, zawiera się informacja dla naszej podświadomości, że w mieszkaniu pod tym numerem jest coraz lepiej. Myślę również, że trochę oryginalności w doborze wizytówki, czy twojego "niezłego numerka" byłoby bardzo wskazane. Feng Shui stawia na indywidualność, pomysłowość, prostotę, estetykę.

Sprawdź dalej, czy otoczenie drzwi wejściowych jest dobrze oświetlone, zarówno od strony zewnętrznej jak i wewnętrznej domu. Oświetlenie powinno być sprawne - jeśli jakaś żarówka się przepali, trzeba ją natychmiast wymienić.

Ważna jest również wycieraczka, ładna i trwała jest skutecznym sposobem ograniczenia ilości brudu wnoszonego do domu. Cała przestrzeń wejścia powinna być czysta, jasna, przestronna i zachęcająca do wejścia.

Kolor drzwi wejściowych uzależniony jest od kierunku, z jakiego się wchodzi do domu. I tak wejście z południa - drzwi drewniane w kolorach zieleni i łagodniejsze odcienie czerwieni, zbyt ostre mogą może powodować agresję. Drzwi od wschodu - drewno, zielony, niebieski, trochę czerwonego. Od zachodu - mogą być wręcz metalowe, białe, żółte, srebrne. Północne drzwi - granat, niebieski, dodatki srebrne, białe, troszkę czerwonego dla dodania energii. Pozostały kierunki pośrednie, czyli południowy - wschód; drewno, zielony, czerwony, złote dodatki, dalej południowy - zachód; różne odcienie różu, kolory ziemi, północny - wschód; zielony, niebieski, trochę czarnego i północny - zachód; metal, srebro, szary, biały i czarny. Oczywiście może być jeszcze wiele innych możliwości kolorystycznych, bo podejść do tematu jest bardzo dużo. Jednocześnie pamiętać warto, aby wybrany kolor nie był rażąco inny niż kolorystyka drzwi sąsiadów. Feng Shui sugeruje niewyróżnianie się, a raczej, zachowując swoją indywidualność, dostosowanie się do otoczenia. Jeżeli wszystkie drzwi na klatce schodowej są w jednym kolorze, to może lepiej nie zmieniać koloru drzwi, a skupić się na dobraniu ładnej wizytówki, czy numerka, albo wycieraczki. Wszystko są to sytuacje względne, wymagają przemyślenia, żeby nie przesadzić.

Usytuowanie drzwi względem całego mieszkania, to bardzo ważna informacja, ale w tym artykule, nie znajdę na to miejsca. Wiąże się to bowiem z poznaniem ośmiokąta ba-gua, a jemu, a także kolorom, poświęcone zostaną oddzielne artykuły. Proszę o cierpliwość, a cierpliwość według I Cingu to: hamulce nałożone na siłę.

Biorąc pod uwagę wszystkie opisane powyżej aspekty, odpowiedzmy sobie na pytanie: Jakie są "nasze drzwi wejściowe"? Czy jesteśmy zadowoleni patrząc na nie, czy zachęcają nas do wejścia, czy wręcz przeciwnie? Czy odzwierciedlają w jakikolwiek sposób nasz charakter i czy o to nam chodzi?

Na co wchodzisz?

Teraz wróćmy jeszcze do testu pierwszego wrażenia, ale tym razem spójrzmy dalej. Na co wchodzimy po przekroczeniu drzwi wejściowych? Czy w przedpokoju jest jasno, czy ciemno? Ciasno czy przestronnie? Jaki przedmiot wpada nam w oko jako pierwszy?
Czy może jest to ściana? Wejście na ścianę może powodować blokady w życiu, niemożność zrobienia kroku do przodu. Co zrobić w tej sytuacji? Najlepiej powiesić dosyć duży obrazek przedstawiający przestrzeń, np. żaglówki na jeziorze, lecące ptaki na niebie, baloniki… Niezalecane jest wieszanie lustra naprzeciwko drzwi, tak żeby drzwi w nim się odbijały. Energia wchodząca odbije się od tafli i wyjdzie z powrotem na zewnątrz. Może to zdecydowanie osłabić nasz potencjał życiowy, zlikwidować nadchodzące możliwości.

Wieszak na wejściu może spowodować trudności w zatrzymaniu partnera, a i my będziemy mieć, może zbyt często, ochotę na wyjście z domu. Lepiej umieścić go za drzwiami, lub w innym niewidocznym od wejścia miejscu. Dobrze gdy wieszak nie jest zbytnio obładowany. Remanent w ciuchach to podstawa.

Wejście na drzwi od kuchni może skupić większość naszej uwagi na szykowaniu jedzenia, samym jedzeniu i martwieniu się o zawartość lodówki. Rozwiązaniem może być jakieś ciekawe zamaskowanie wejścia, np. powieszenie lekkiej kotary, koralików, dzwonków, czy innych delikatnych przeszkadzajek…

Natomiast wejście na drzwi od łazienki, czy toalety to ciągły odpływ energii. Najlepsze w tym przypadku jest umieszczenie na nich niedużego lusterka i pomalowanie drzwi tak, aby były jak najmniej widoczne (np. w kolorze ściany). Prawdę powiedziawszy bez względu na usytuowanie toalety lusterko na drzwiach jest bardzo pomocne.

Sterty rzeczy nieużywanych, rzędy butów, rowery, wózki, kuwety… to jest to, na co często natykamy się po przekroczeniu progu i są to po prostu przeszkody w osiągnięciu sukcesu. Tu rozwiązanie jest oczywiste, trzeba po prostu posprzątać. I znowu wracamy do głównej zasady Feng Shui: do porządków. To jest podstawa. Porządek, porządek i jeszcze raz porządek, ale tez nie dajmy się zwariować. Czasami trzeba nabałaganić, żeby poczuć siłę sprzątania. Naturalne, zgodne z rytmami przyrody podejście do wszystkiego gwarantuje sukces.

Na wejściu możemy natrafić również na kanty. Kanty ścian, mebli, pawlaczy, tzw. "zatrute strzały" są bardzo szkodliwe. Sposobem na nie może być ich zaokrąglenie, jeśli jest to możliwe, albo przymocowanie na nich np. cienkiego bambusika, maskującej rurki, sznureczka z dzwoneczkami, kuleczkami, piórkami...

Wiszące nad drzwiami wejściowymi pawlacze ograniczają nasze działania zawodowe i nie tylko. Dobrym rozwiązaniem jest pomalowanie pawlacza, chociażby od dołu na jasny kolor, np. niebieski jak niebo, żółty jak słońce czy co nam podpowie wyobraźnia. Pamiętać trzeba zawsze, że najdoskonalszą inspiracją jest Natura.

Ważne również jest to, co wisi na ścianach w przedpokoju. Przyjrzyjmy się temu. Czy nas to wzmacnia, relaksuje, a może rozprasza i osłabia?

Podsumowując

Jeśli chodzi o wyżej wymienione sytuacje dotyczące pierwszego wrażenia, to wszystko można ulepszyć własnymi rękoma, nie potrzeba do tego ogromnych nakładów finansowych, wystarczająca jest chęć zmian. Nic na siłę, wszystko z radością, ze świadomością, że robimy to dla siebie, dla naszych najbliższych, dla poprawy jakości naszego życia.

Po przeprowadzeniu testu pierwszego wrażenia widzimy lepiej, co się nam nie podoba, co jest dla nas niekorzystne, co możemy zmienić, jak zorganizować przestrzeń, żeby lepiej nam służyła. Zachęcam do najdrobniejszych nawet przekształceń, do inwestycji na początek bardziej energetycznych niż materialnych, na razie dotyczących drzwi wejściowych i przedpokoju. Zmieniając pierwsze wrażenie zdynamizujemy proces zmian w naszym życiu. Życzę przyjemnej pracy, a na efekty, zapewniam, nie trzeba będzie długo czekać.

Chciałabym jednocześnie zaznaczyć, że nie uda mi się w jednym artykule, albo nawet w wielu zawrzeć wszystkich możliwych sytuacji mieszkaniowych. Co dom to przypadek. Proszę o pytania w razie jakichkolwiek wątpliwości. Chętnie służę pomocą i jednocześnie zachęcam do działań.

Dzisiaj jest takie jak wczoraj, a jutro będzie takie jak dziś.

A więc do dzieła. Żeby coś zmienić trzeba zacząć już teraz.

Drzwi z klasą C

Klasa C gwarantuje, że drzwi przez 20 minut będą się bronić przed niepożądanym otwarciem lub wycięciem w nich otworu o wymiarach 40 x 40 cm.

Budowa przeciwwłamaniowa

Ościeżnice zawsze w komplecie

Na cztery spusty

Zniżki w ubezpieczeniu

Warto uzbroić dom w drzwi antywłamaniowe, bo liczy się każde zabezpieczenie, a im jest ich więcej, tym lepiej. Jednak trzeba pamiętać, że ich montaż ma sens tylko w takich budynkach, których ściany mają wytrzymałość nie mniejszą niż wytrzymałość drzwi. Na pierwszy rzut oka nie widać różnicy w budowie drzwi antywłamaniowych i zwykłych wejściowych. Wyróżnikiem jest tabliczka znamionowa umieszczana w sąsiedztwie zawiasów. Zawiera ona potwierdzenie, że drzwi mają Certyfikat Instytutu Mechaniki Precyzyjnej. Drzwi bez takiej tabliczki na pewno nie spełniają wymogów klasy C. Na wszystkie drzwi mające certyfikat odporności antywłamaniowej C firmy ubezpieczeniowe proponują zniżkę w składce. Może ona wynosić 10-20%. Niektóre firmy mają podpisane indywidualne umowy z różnymi ubezpieczycielami, w których zapisana jest wysokość ulgi dla danego typu drzwi.

Bezpieczne drzwi

Z niepokojącym wzrostem ilości włamań do mieszkań i domów, okna i drzwi, powołane do spełniania różnorodnych funkcji, musiały dodatkowo w sposób aktywny ochronić nas i nasze mienie.

Sytuacja nasza jest o tyle szczęśliwa, że nie stoimy samotnie na początku drogi, ale dzięki doświadczeniom naszych zachodnich sąsiadów, rozporządzamy rozwiązaniami, które z powodzeniem możemy zastosować na naszym gruncie.

Może najpierw trochę faktów:

• przy pomocy stopy można rozwinąć siłę do 4000 N
• nacisk ramieniem na drzwi przynosi 600-2000 N
  

A ile trzeba aby pokonać opór normalnych drzwi wejściowych? - około 200 N. Stwierdzono, że 40% złodziei pokonuje drzwi, około 30% dostaje się przez okna, 90% włamań, to włamania okazjonalne.

Laik uważa często drzwi za absolutnie antywłamaniowe - wyraża to naturalne pragnienie bezpieczeństwa. Czegoś takiego jednak nie ma, bo złodziej, który będzie miał po temu warunki dobierze się do każdych drzwi.

Drzwi spełniają skutecznie funkcję antywłamaniową w przypadku, kiedy wszystkie elementy tzn.: wypełnienie, zamek, zaczepy, wkładka patentowa, zawiasy wykazują ten sam poziom bezpieczeństwa.

Wymienione wyżej elementy wskazują nam rolę okucia w naszym zabezpieczeniu. Oczywiście niczemu nie służy najlepszy zamek antywłamaniowy, jeżeli np. zaczep jest słabo przykręcony bądź wypełnienie nie wytrzymuje określonego nacisku.

Zbudowanie drzwi posiadających odpowiednią stabilność jest kwestią do pokonania. Znalezienie zamka, który charakteryzowałby się podwyższoną wytrzymałością, ryglował wiele punktów jednocześnie; znalezienie wkładki, której nie można otworzyć drucikiem jest w warunkach polskich problemem większym.

W najbogatszej bodajże na świecie ofercie okuć firmy Gretsch-Unitas znaleźć możemy trzy rodzaje zamków do drzwi wejściowych:

• SECURY- zamki listwowe z najrozmaitszymi dodatkowymi zabezpieczeniami (np. bolce, haki stalowe, rolki itd.) i zabudowaną przekładnią zębatą umożliwiającą zamykanie i otwieranie drzwi przy pomocy klucza.
  

• ECONOMY- zamki w pełni kompatybilne do zamków SECURY, jednakże bez przekładni zębatej, dostępne z listwą krótką (280mm) bądź listwą o długości 2285 mm, bez dodatkowych zabezpieczeń. W przypadku PCV spełnia to rolę zarówno poprawiającą optykę jak i zwiększającą sztywność skrzydła.

• EUROPA- zamki szczególnie popularne w krajach południowych, ryglowane są przy pomocy klamki, a kluczem zabezpieczane przed niepożądanym gościem.

Zamykanie drzwi przy pomocy klamki pozwala na uzyskanie większej siły zamykania.

W konstrukcji zamka charakterystyczny jest tzw. rozmiar, tzn. odległość między czworokątem klamki a wkładką patentową - indywidualizm Europy przejawia się również w tym, że każdy kraj charakteryzuje się innymi rozmiarami zamków i tak np.

• Austria -88
• Szwajcaria- 78
• Włochy- 85
• Francja- 70
• Niemcy- 92 i 72

W Polsce oprócz dawnych wpływów austriackich (E=90) i pruskich (E=72) przebił się, szczególnie w stolarce PCV, rozmiar 92. Jest to i z tego względu korzystne, że cała otoczka konieczna do budowy drzwi (np. tzw.Monobloki -
- szyldy z obustronną klamką bądź pochwytem) są również dostępne w tych rozmiarach.

Dla koncernu GU oznacza to konieczność sprostania tym wymaganiom, a więc budowę kilku tysięcy najrozmaitszych wariantów zamków (bo oprócz ww. rozmiaru, cechą charakterystyczną zamka jest tzw. wymiar - możliwy 25, 30, 35, 40, 45... 90 mm., wielkością czworokąta, szerokością i kształtem listwy, jej kolorem, sposobem zaryglowania itd.). Logistyka produkcji zamków wymaga wielu przygotowań, koszty potrzebnych do realizacji zamierzeń narzędzi sięgają milionów marek, a sama produkcja odbywa się w sposób półautomatyczny.

O jakości pomysłów jakie tkwią w konstrukcji tych zamków niech świadczy fakt, że Europejski Urząd Patentowy w Brukseli uznał je za godne patentu i takim że opatrzył.

Zamek drzwiowy nie jest produktem, który można wymyślić siedząc przed czystą kartką papieru czy monitorem komputera; jest to proces bezustannych doświadczeń, które dopiero na końcu prowadzą do sukcesu.

Sukces GU jest również sukcesem klienta w Polsce.

Drzwi wejściowe

Drzwi o konstrukcji drewnianej

Drzwi o konstrukcji stalowej

Drzwi z profili PCW i aluminium

Kalorie, decybele i bezpieczeństwo

Czyszczenie i konserwacja drzwi

Jak wynika ze statystyk, około połowa udanych włamań jest dokonywana przez pokonanie drzwi. Decyzja, w jaki sposób zabezpieczyć okna i drzwi wejściowe (w mieszkaniach - także drzwi balkonowe lub tarasowe) zależy nie tylko od stopnia zagrożenia obiektu, lecz również od koncepcji ochrony, która może przewidywać powstrzymywanie lub wykrywanie intruza zanim podejdzie do chronionych pomieszczeń, gdy próbuje wejść do wnętrza albo dopiero, gdy znajdzie się w chronionym wnętrzu.

Jakie drzwi wybrać?

Decyzja: wzmacniać drzwi standardowe (i jak) czy montować drzwi antywłamaniowe (tak popularnie określane są drzwi, które uzyskały atest) zależy nie tylko od stopnia zagrożenia, ale i od istniejących utrudnień dla przestępcy w dostaniu się do drzwi z narzędziami do ich pokonania.
Czy warto wstawiać drzwi antywłamaniowe, jeśli ścianę można bez problemu przeciąć piłą mechaniczną (np. dom z pustaków gipsowych lub tzw. szkielet kanadyjski)? Czy wszystkie dostępne dla przestępcy otwory okienne i drzwiowe (okna, okienka, drzwi do garażu, na taras, do ogrodu, na balkon) można zabezpieczyć na takim samym poziomie wytrzymałości, jak drzwi wejściowe?
Odpowiedzi na te pytania umożliwią podjęcie odpowiedniej decyzji.

Wzmacnianie drzwi standardowych

Wzmocnienia drzwi nie można ograniczać tylko do zwiększania ich odporności mechanicznej. W skrajnej sytuacji można przecież zdecydować się na drzwi "papierowe", połączone z sygnalizacją elektroniczną wykrywającą każdą próbę ich pokonania. Takie rozwiązanie ma sens przy niewielkim zagrożeniu oraz wtedy, gdy jest gwarancja dostatecznie szybkiej i skutecznej interwencji po włączeniu się sygnału alarmu. Lecz nawet w tym wypadku w drzwiach powinny być zamontowane atestowane zamki. Licho, jak to mówią, nie śpi i w razie udanego włamania bez uszkodzenia zamków mogą być trudności z uzyskaniem odszkodowania.

Drzwi antywłamaniowe

Drzwi antywłamaniowe spełniają swoje zadanie wtedy, gdy przestępca nie może użyć do ich pokonania specjalistycznych narzędzi. Dzieje się tak, gdy drzwi są dobrze widoczne z zewnątrz lub w miejscu, w którym używanie głośnych narzędzi zwraca ogólną uwagę. Na zewnątrz nie powinno być czynnych gniazd umożliwiających przestępcy dostęp do prądu i tym samym użycie elektrycznych narzędzi do sforsowania drzwi.
Normy, według których badane są drzwi, nie stawiają zbyt dużych wymagań. Wielu producentów drzwi antywłamaniowych dołącza dodatkową informację o swoim wyrobie, np. wytrzymałość drzwi jest dwa a nawet trzy razy większa, niż podano w normie!

Czym kierować się przy doborze drzwi antywłamaniowych, aby wybrać optymalne?

Najwięcej pomyłek (zwłaszcza przy zamawianiu drzwi przez telefon) występuje w określeniu, czy potrzebne są nam drzwi prawe czy lewe. Sposób ustalania stronności drzwi jest pokazany na rys. 1.
Gdzie powinny być zamontowane drzwi antywłamaniowe?
Podstawową zasadą montowania drzwi antywłamaniowych jest wybranie miejsca, które umożliwia ich najsolidniejsze obsadzenie, czyli najczęściej miejsca przewidzianego przez architekta jako drzwi główne wejściowe. Bardzo ważne jest, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie jest planowana ochrona drzwi systemem alarmowym, aby drzwi antywłamaniowe były dobrze widoczne z zewnątrz budynku. W ten sposób zmniejsza się prawdopodobieństwo bezkarnego manipulowania przy drzwiach przez intruza. Zapewnienie widoczności drzwi jest niezbędne, gdy przed drzwiami głównymi planowane jest postawienie wiatrołapu.
Ponadto warunkiem dobrego usytuowania drzwi głównych (dotyczącym także ich otoczenia) jest takie ich ustawienie, aby przestępca nie mógł ukryć się w martwej strefie widoczności.

Ile zamków powinno być w drzwiach antywłamaniowych?

Nie zaleca się montować więcej niż trzy zamki do drzwi standardowych i więcej niż dwa zamki w drzwiach antywłamaniowych. Dobrej klasy drzwi antywłamaniowe mają z reguły jeden zamek z bolcami wysuwanymi przynajmniej w trzech kierunkach.
Uwaga: na drzwi zewnętrzne główne najlepiej nadają się drzwi antywłamaniowe z zabezpieczeniem termicznym, ponieważ na drzwiach bez takiego zabezpieczenia będzie się wytrącała wilgoć po stronie wewnętrznej.
Uwaga: drzwi antywłamaniowe, jeśli nie są do tego fabrycznie przystosowane (regulacja u dołu drzwi), mogą po ich zamontowaniu uniemożliwiać jakiekolwiek zmiany w wysokości posadzki.
Następnym problemem jest ościeżnica. Jej sposób zakotwiczenia w murze i wytrzymałość na działania siłowe ma równie ważne znaczenie dla ochrony wejścia, jak i wytrzymałość samych drzwi. Wątpliwości dotyczące wymiany lub pozostawienia ościeżnicy, materiału, z którego powinna być wykonana (drewniana, stalowa), sposobu mocowana w murze, powinien rozwiązać producent drzwi, gdyż on najlepiej wie, jaki sposób umocowania jego drzwi jest najlepszy.

Wybór zamka według klucza i mechanizmu zamykania

Jakie znaczenie może mieć rodzaj klucza, skoro wybieramy zamek z atestem?
Po pierwsze, istotna jest przecież wygoda otwierania. Klucz brany w dłoń powinien niemal sam się ustawiać w prawidłowej pozycji do odpowiedniego włożenia w zamek, co jest szczególnie ważne podczas otwierania drzwi w ciemności.
Drugim warunkiem dobrego doboru klucza jest zapewnienie łatwego trafienia kluczem w ciemności w otwór zamka (kształt klucza, ale i otworu w zamku).
Trzecim warunkiem doboru klucza (tym razem jest to związane bardziej z samą konstrukcją zamka lub wkładki) jest łatwość zamykania i otwierania zamka. Jeśli kluczem mają się posługiwać dzieci lub osoby starsze, to przecież należy wykluczyć wszystkie zamki (i klucze), które wymagają skomplikowanych czy siłowych operacji.
Czwartym warunkiem, który trzeba brać pod uwagę, jest jego kształt. Ważne jest, aby zbyt ostre krawędzie nie dziurawiły kieszeni lub nie stanowiły zagrożenia, np. w razie wypadku samochodowego gdy będzie on w kieszeni.
Piątym warunkiem jest sposób dorabiania duplikatu klucza. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest wybór takiego zamknięcia, do którego klucz można dorobić tylko u producenta na podstawie kodowanej karty zakupu. Jest to rozwiązanie bezpieczne, lecz najczęściej kosztowne. Załatwianie i czas oczekiwania na duplikat może być problemem, zwłaszcza w miejscowościach oddalonych od miejsca dorabiania takich kluczy.
Szóstym czynnikiem, który trzeba brać pod uwagę jest sposób otwierania zamka od wewnątrz pomieszczenia. Bezpieczniej jest, jeśli otwieranie odbywa się za pomocą gałki (pokrętła) lub przesunięcia zasuwy, ponieważ unika się sytuacji poszukiwania klucza w razie konieczności nagłego opuszczenia lokalu. Co prawda, takie rozwiązanie przy drzwiach, które nie są antywłamaniowe wymaga zabezpieczenia przed otwarciem zamków przez wykonany w drzwiach otwór, ale lepsze to niż tragedia, jaka może się wydarzyć, gdy sami nie będziemy mogli wyjść z mieszkania.
Ponieważ zamknięcie na klucz od wnętrza wielu użytkowników traktuje jako zabezpieczenie podczas snu, to jednak lepszym rozwiązaniem jest uzupełnienie drzwi solidną zapornicą, najlepiej połączoną z alarmem. Takie zalecenie wynika z doświadczeń i wymagań strażaków w krajach zachodnich; wymagane jest aby strażak, który wszedł do mieszkania przez okno mógł bez problemu opuścić je przez drzwi. Należy się liczyć z tym, że te przepisy mogą być wprowadzone w Polsce.
Po siódme, warto zastanowić się, czy wybrać drzwi z klamką czy z gałką od strony wejścia.
Po ósme, niektóre z wykonań zamków są już fabrycznie przystosowane do współpracy z systemem alarmowym. Mogą mieć zamontowane czujniki nacisku uruchamiające alarm przy próbie siłowego otwarcia drzwi, czujniki sygnalizujące otwarcie lub zamknięcie zamka, a także mogą być wyposażone w otwieranie sterowane elektronicznie.
Po dziewiąte, jeśli mamy złośliwych sąsiadów, warto wybrać zamek z zabezpieczeniem przed zatykaniem dziurki.
Po dziesiąte, jeśli decydujemy się na jeden zamek, to powinien on być raczej z wielopunktową blokadą i lepiej jeśli będzie miał wymienną wkładkę (cylinder), czyli tę część, w którą wkładany jest klucz. Warto wtedy mieć w zapasie wkładkę z innym kompletem kluczy, aby w razie stwierdzenia braku klucza z używanego kompletu natychmiast wymienić wkładkę na tę zapasową.

Jakie zabezpieczenia mają zamki atestowane i przed jakim rodzajem agresji?
Zamki atestowane są dostatecznie wytrzymałe, aby uniemożliwić przestępcy ich zniszczenie lub otwarcie za pomocą np. łomu (zbyt mała siła, by zrobić to w pojedynkę). Zmusza to przestępców do działania w grupie lub korzystania z narzędzi, które czynią hałas. Na fotografii pokazany jest zamek, który został wyłamany, lecz dla jego pokonania trzeba było trzech silnych mężczyzn wyposażonych w łomy. Zamek ten był nie do pokonania nie tylko przez jedną, lecz nawet przez dwie osoby!
Zamek atestowany jest zabezpieczony przed zniszczeniem w wyniku nawiercenia czułego miejsca. Chronią przed tym specjalnie ukształtowane i wykonane zabezpieczenia, które powodują łamanie się wiertła przy próbie nawiercenia lub powodują jego ześlizgiwanie się poza "czułe" dla zamka miejsce. Takie zabezpieczenie może być w standardowym wyposażeniu zamka i stanowić jego nieodłączną część lub w wypadku zamków kompletowanych na zamówienie. Zabezpieczenia przed przewierceniem mogą mieć też same wkładki (cylindry).

Wymienność wkładek

Czy wkładki na klucze (cylindry) różnych producentów są między sobą wymienne?
Stosuje się kilka standardów, które bez względu na producenta są między sobą wymienne, lecz są także takie, które pasują do zamków tylko jednego producenta. Zamki mogą być wtedy różne, ale pasuje do nich ten sam typ wkładki. Najbardziej różnorodna oferta występuje w tzw. eurowkładkach (rys. 2 po prawej). Są one oferowane w co najmniej kilkuset wykonaniach różniących się długością (w celu dopasowania do grubości drzwi), rodzajami kluczy, proporcją wymiarów liczoną od języczka bębenka (zabieraka), sposobem otwierania od strony wnętrza (klucz, gałka itp.).
Uwaga: są one bardzo zbliżone kształtem do wkładek bębenkowych starego wzoru zwanych u nas Yeti, co jest czasem powodem pomyłek (rys. 2 po lewej).
Wybór zamka lub zamków z wymiennymi wkładkami jest szczególnie polecany w sytuacjach, gdy klucze do mieszkania trzeba oddać w obce ręce (remont, naprawa, wynajęcie itp.), gdyż właściciel może sam i natychmiast zamienić taką wkładkę na inną.
Niektóre firmy oferują specjalnie na okres budowy lub remontu domu wkładki o uproszczonej budowie, które już po wprowadzeniu się lokatorów są wymieniane na normalne, czyli o pełnej wytrzymałości; dzięki takiemu rozwiązaniu unika się dorobienia klucza przez osobę niepowołaną.

• Porady co do wyboru koncepcji ochrony willi

  Napady, rabunki, włamania, jak się okazało są nierozerwalnie związane z bogaceniem się społeczeństwa.

Na złodzieja nie ma sposobów! To nie jest prawda, tylko sposoby bywają mniej lub bardziej skuteczne, a naprawdę skuteczna ochrona może być kosztowna. Można też wydać bardzo duże pieniądze na ochronę, lecz bez wzajemnego zgrania zabezpieczeń mechanicznych, elektronicznych i działań organizacyjnych zamiast zabezpieczyć się można przywabić złodzieja. Gorzej bo nieprzemyślanymi zabezpieczeniami możemy wręcz ułatwić działanie włamywaczom.

Wymyślaniem i konstruowaniem zabezpieczeń zajmują się ogromne rzesze ludzi. W laboratoriach sprawdzane są i testowane tysiące typów zamków, kłódek, blokad, sejfów, specjalnych szyb i folii zwiększających wytrzymałość szkła, czujek i czujników mających za zadanie wykrywanie w strefie chronionej intruzów i tak naprawdę niesposób nawet tylko z nazwy wymienić tego wszystkiego co jest oferowane do ochrony mienia.

Jeśli jest tak wiele różnorodnych zabezpieczeń to dlaczego jest tyle udanych włamań?

Udane włamania najczęściej mają miejsce tam gdzie zastosowane zabezpieczenia były nieodpowiednie do stopnia zagrożenia.

Trzeba też pamiętać o tym, że wraz z wprowadzaniem nowych wytrzymalszych materiałów czy doskonalszych technik do ochrony mienia, pojawiają się mniej lub bardziej udane metody przełamywania tych zabezpieczeń. Jest to więc swoisty wyścig między fachowcami od zabezpieczeń a "fachowcami" od włamań. Dlatego wiele zabezpieczeń które stanowiły dostateczną ochronę kilka lat temu, dziś dla utrzymania odpowiedniego stopnia bezpieczeństwa wymagają wymiany na doskonalsze.

W konstrukcji każdego niezniszczalnego czołgu jest zalążek armaty która go zniszczy.

* wstęp do "Vademecum zabezpieczeń" wyd. ABIT ABITECHNIKA 

Jak więc zaplanować ochronę willi lub mieszkania przed włamaniem, napadem, kradzieżą?

Optymalne zabezpieczenie budynku jest wtedy gdy zastosowane środki ochrony są tak dobrany do stopnia zagrożenia aby osiągnąć zadawalający (zakładany) stopień bezpieczeństwa. Czyli środki ochrony trzeba tak dobrać aby było nie za mało ale i też nie za dużo zabezpieczeń.

Tylko jak to ustalić lub zmierzyć?

Dużą pomocą we wstępnych ustaleniach stopnia zagrożenia będzie zapoznanie się z informacjami zawartymi w numerze 12 z 1993 roku Muratora w artykule "Czy mieszkamy bezpiecznie?". Zamieszczone tam informacje umożliwiają indywidualne dla każdego przypadku dość dokładne punktowe ustalenie zagrożenia willi czy mieszkania w bloku (w przedziałach: małe, średnie, duże i bardzo duże zagrożenie) a na tej podstawie ustalenie jakie środki można podjąć (czyli co mamy obecnie do dyspozycji) w celu doprowadzenia do uzyskania zadowalającego poziomu bezpieczeństwa.

Można też aby być w zgodzie z przepisami wybrać inną drogę przy ustalaniu stopnia zagrożenia i kierować się obowiązującą w Polsce od dnia 1 stycznia 1994 roku Polską Normą PN-93 E-08390 /14 w której dokonano podziału obiektów na cztery kategorie zagrożonych wartości (od Z-1 do Z-4) gdzie przy zaszeregowaniu do odpowiedniej kategorii brana jest pod uwagę między innymi wartość mienia chronionego. W takim przypadku ustalimy wymagania na klasę elementów systemu alarmowego lecz w dalszym ciągu wybór pozostałych rodzajów zabezpieczeń będziemy musieli oprzeć na zamieszczonej tu tabeli. W tabeli podział biorący pod uwagę zalecenia Polskiej Normy ujęty jest w sposób pośredni pod pozycją - klasa systemu alarmowego.

Uwaga: w PN -93 E-08390 /14 wybrano liniową skalę zagrożenia!

Jaki poziom bezpieczeństwa uznać za wystarczający?

Można przecież przyjąć że zabezpieczamy się tylko przed pospolitymi przestępcami o dość prostych metodach działania lub przed "fachowcami" umiejącymi sobie poradzić z dość skomplikowanymi technikami zabezpieczeń. Oczywiście trzeba sobie zadać pytanie czy "fachowiec" będzie ryzykował włamanie do miejsca o mizernym dla niego łupie? Ponieważ jest to raczej wątpliwe logicznym jest więc aby stopień skomplikowania zabezpieczeń zwiększał się wraz ze wzrostem domniemanej wiedzy czy determinacji przestępcy. Jednym słowem w swoich rozważaniach zakładam, że tam gdzie ewentualny łup będzie niewielki to i wiedza przestępcy o metodach przełamywania zabezpieczeń w większości przypadków będzie niewielka i odwrotnie.

Wg. PN - 93 E-08390 /14 np. przy kategorii zagrożonej wartości Z-2 (co odpowiada wartości chronionego mienia do ok. 1 mln zł -) przy założonym poziomie bezpieczeństwa niższym (patrz tablica Z-4) dopuszczalne jest zastosowanie w ochronie elementów elektronicznych o najniższych podanych w normie wymaganiach czyli klasy A. Bliżej ten temat zostanie omówiony w jednym z następnych odcinków pt "Systemy alarmowe -klasy elementów systemów" (szukaj tabela nr 4 i patrz tablica poniżej Z-4).

Tablica Z-4 wg. PN - 93 E-08390 /14. Wzajemne powiązania miedzy kategorią zagrożonej wartości, poziomem bezpieczeństwa a klasą systemu alarmowego.

Wybór koncepcji ochrony.

Ponieważ jak do tej pory trudno jest znaleźć fachową poradę u jednego specjalisty o kompleksowym zabezpieczeniu domu więc wiele z koniecznych ustaleń zanim zwrócimy się o pomoc do kolejnych fachowców czy zakładów instalatorskich musimy dokonać sami.

Od czego należy więc zacząć?

Jeśli budowę domu dopiero planujemy i mamy jeszcze możliwość przeprowadzenia zmian warto sprawdzić w jakim sąsiedztwie przyjdzie nam mieszkać. Przyjaźni, życzliwi i uczynni sąsiedzi to często więcej niż dobrej klasy system alarmowy i ostry pies razem wzięte. Oczywiście najlepiej jeśli budowę planujemy obok siebie w licznym gronie sprawdzonych przyjaciół.

Jeśli jednak istnieje np. ze względu na zajmowaną pozycję lub posiadany majątek, bardzo duże zagrożenie włamaniem czy wręcz napadem, a nie mamy zorganizowanej grupy znajomych do wspólnej budowy to radzę dobrze przekalkulować czy warto jest ryzykować podejmowanie budowy inaczej jak we wspólnie solidnie ogrodzonym z pilnowanymi (kontrolowanymi) wjazdami osiedlu (jest już wiele takich w Polsce). Powód jest prosty - ochrona jednego obiektu o bardzo dużym zagrożeniu jest możliwa ale jest bardzo kosztowna. W koszty zabezpieczeń trzeba wliczyć w tym przypadku nie tylko zdecydowanie wyższe ceny elementów ochrony (patrz kategorie systemów alarmowych, sejfy, ogrodzenia i zabezpieczenia drzwi i okien) ale także liczące się na przestrzeni lat opłaty za konieczny w takim przypadku monitoring. Może się też przecież zdarzyć że w miejscowości w której chcemy się budować nie jest prowadzony monitoring i wtedy ochrona przy bardzo dużym zagrożeniu będzie nie tylko kosztowna ale i problematyczna.

Niestety pewne ustalenia które musimy sami poczynić są dość szokujące. Ważne jest więc ustalenie, przez nas samych, jakie straty uznajemy za dopuszczalne, czyli jaki czas może upłynąć od momentu wykrycia przestępcy do podjęcia skutecznej interwencji.

Jak to mamy planować system ochrony a na samym początku już trzeba zakładać straty na jakie się godzimy?

Jeśli wybierzemy na przykład ze względów oszczędnościowych system który będzie wykrywał przestępcę dopiero po jego wejściu do środka chronionych pomieszczeń to przecież zakładamy po pierwsze, że sforsuje on drzwi lub okno (a więc je przynajmniej częściowo zniszczy), po drugie zakładamy wtedy czy chcemy czy nie, że do czasu podjęcia interwencji przestępca może poczynić zniszczenia np. w meblach w poszukiwaniu wartościowych przedmiotów lub wręcz może złapać coś bardzo wartościowego i uciec gdy spostrzeże zadziałanie alarmu! Tu się pojawia następny problem jaki system sygnalizacji wybrać: odstraszający (czyli syrena i błyskające światła) czy dyskretny (czyli ciche powiadomienie do miejsca z którego zostanie podjęta interwencja - patrz: "Wezwać pomoc - monitoring). Dokładniej będzie ten problem omówiony w dalszych odcinkach poświęconych tematowi "Bezpieczny Dom" między innymi przy omawianiu monitoringów.

Nie mniej ważne jest też jest ustalenie przez nas samych przed czym, przed jakimi działaniami przestępczymi chcemy zapewnić ochronę w obiekcie, ponieważ te ustalenia mogą być dopiero podstawą do rozpatrywania jakiego typu zabezpieczenia (zarówno mechaniczne jak i elektroniczne ) będą konieczne (patrz uwagi o ochronie elektronicznej).

Jeśli bierzemy pod uwagę ochronę jedynie odtwarzalnych dóbr materialnych które możemy ubezpieczyć w jednym z wielu Towarzystw Ubezpieczeniowych to właściwie pozostaje nam tylko skalkulować co się bardziej opłaca - płacić składki i zamontować tylko takie zabezpieczenie które są wymagane przez ubezpieczyciela z ewentualnym rozpatrzeniem czy stosowane ulgi w składkach za dodatkowe zabezpieczenia zrekompensują poniesienie dodatkowych wydatków czy nie. Lekturę dalszej części artykułu można wtedy ograniczyć do części omawiającej zabezpieczenia mechaniczne drzwi i okien z ewentualnym rozpatrzeniem zabezpieczenia prostym systemem alarmowym.

Czy warto wydawać pieniądze na ochronę czegoś co dla przestępcy nie jest łupem?

W wielu przypadkach tak, ponieważ nie ma żadnej gwarancji że przestępca złośliwie nie zniszczy wszystkiego czego nie może zabrać. To co dla przestępcy nie przedstawia większego znaczenia materialnego dla nas może być cenną pamiątką rodzinną. Ma to niestety często miejsce wtedy gdy mamy doczynienia z młodymi przestępcami.

Zupełnie inaczej natomiast trzeba podchodzić do zabezpieczenia miejsca zamieszkania jeśli bierzemy pod uwagę ochronę dóbr nieodtwarzalnych czy zagrożenie napadem. Także w sytuacji gdy utrata mienia może pociągnąć za sobą o wiele większe straty niż sama wartość utraconego mienia (notatki, adresy, zbiory, narzędzia zarobkowania itp.) których nie zwróci ubezpieczenie trzeba brać pod uwagę konieczność zastosowania zabezpieczeń zarówno mechanicznych jak i elektronicznych.

Dużym ułatwieniem w wyborze koncepcji ochrony będzie zapoznanie się z danymi zawartymi w poniższej tabeli (tab. 1). Poszczególnym poziomom zagrożenia zostały przyporządkowane propozycje zabezpieczeń. Ponieważ przyjęty w tabeli podział ze względu na poziom zagrożenia nie można traktować jako sztywny może się okazać że w ostatecznej koncepcji ochrony pewne elementy ochrony będą wybrane z kolumny odpowiadającej mniejszemu lub większemu zagrożeniu niż przyjęliśmy dla obiektu. Może to wynikać np. z tego że pewne miejsca w obiekcie będą mniej lub bardziej zagrożone niż pozostała część obiektu (np. miejsca niewidoczne). Istnieje też pewna wymienność elementów ochrony - jeśli zdecydujemy się w obiekcie o średnim zagrożeniu np. na wysoki płot który będzie spełniał wymagania dla bardzo dużego zagrożenia a wjazd i furtka będą też tak solidne to można przecież w większości przypadków zrezygnować z dodatkowych mechanicznych zabezpieczeń dla drzwi i okien.

Podobnie należy traktować także inne pozycje w tabeli - jeśli decydujemy się na wybór któregoś z elementów ochrony z pozycji odpowiadającej wyższemu zagrożeniu to należy rozpatrzyć czy nie jest wtedy możliwe zmniejszenie wymagań dla innych zabezpieczeń podanych w tabeli zwłaszcza jeśli te elementy chronią te same miejsca lub przed takim samym rodzajem agresji.
 
 

Czy zawsze trzeba brać pod uwagę zamontowanie systemu alarmowego?

Otóż najwyższy możliwy do osiągnięcia stopień zabezpieczenia, przy najniższych kosztach, można uzyskać przy zapewnieniu wzajemnego uzupełniania się wszystkich rodzajów ochrony. Ani same zabezpieczenia mechaniczne ani systemy elektroniczne bez wzajemnego uzupełniania się i bez zapewnienia interwencji jeśli przestępca ma nieograniczony czas działania i do dyspozycji narzędzia nie mogą zapewnić bezpieczeństwa!

Także w sytuacji zagrożenia napadem tylko w nielicznych sytuacjach i tylko w krótkim przedziale czasu można liczyć że same zabezpieczenia mechaniczne dadzą nam ochronę zwłaszcza jeśli będziemy mieli doczynienia z dużą determinacją przestępców.

SJS 1995 Tab 1 Miejsca stosowania zabezpieczeń i ich rodzaje w zależności od zagrożenia.

(c) Stefan Jerzy Siudalski 1995

Drzwi zewnętrzne

	Najlepiej, żeby drzwi wejściowe znajdowały się we wnęce chroniącej przed deszczem i wiatrem. Jeśli jednak w projekcie tego nie przewidziano, warto chociaż umieścić nad nimi daszek, który w czasie deszczu osłoni osobę otwierającą drzwi. Jeżeli daszek będzie odpowiednio szeroki - w pewnym stopniu zapobiegnie również gromadzeniu się śniegu na podeście. Ozdobne drzwi jednoskrzydłowe, z witrażem i przeszklonymi boczkami. Atestowany zamek wieloryglowy - trwały i trudny do sforsowania przez złodzieja.

Tekst Bożena Kiesio, Katarzyna Wangin 08-06-2005, ostatnia aktualizacja 08-06-2005 16:17

Jak kupić drzwi wejściowe

Zakup drzwi wejściowych do domu należy już do końcowych etapów budowy, co nie znaczy jednak, że można tę sprawę potraktować ulgowo. Drzwi muszą być szczelne, ciepłe (o współczynniku przenikania ciepła U poniżej 2) i bezpieczne. Najlepszą ochronę zapewnią atestowane drzwi antywłamaniowe; warto jednak pamiętać, że nawet najdroższe i najlepsze nic nie dadzą, jeśli do wnętrza łatwo się będzie dostać np. przez niezabezpieczone w żaden sposób okna tarasowe.

Wielkość i kształt

Kształt i wymiary drzwi wejściowych określone są w projekcie budowlanym. W większości domów jednorodzinnych montuje się drzwi jednoskrzydłowe. Muszą one mieć przynajmniej 90 cm szerokości - także wtedy, gdy są montowane z "boczkami" (stałymi lub rozwieralnymi). Wysokość to co najmniej 2m.

W Polsce nie ma przepisów w sprawie kierunku, w jakim powinny otwierać się drzwi wejściowe (na zewnątrz czy do wnętrza), ale lepiej kupić te otwierane na zewnątrz. Są bezpieczniejsze (trudniej wypchnąć je z zawiasów) i bardziej szczelne (podmuchy wiatru dociskają je do ościeżnicy). Trzeba jednak pamiętać, że drzwi otwierane na zewnątrz wymagają odpowiednio szerokiego podestu, tak by podczas otwierania nie trzeba było cofać się do jego krawędzi, ryzykując upadkiem.

Uwaga! Jeśli w okolicy pada dużo śniegu, lepiej wybrać drzwi otwierane do wewnątrz - wtedy nie będzie problemu z ich otworzeniem, kiedy dom zostanie zasypany.

Gdzie kupować drzwi

Drzwi wejściowe najlepiej kupować u producenta lub jego przedstawiciela, który zawarł z nim umowę o współpracy. W takim miejscu handlowcy doradzą, jaki rodzaj drzwi najlepiej odpowiada naszym potrzebom, jakie zastosować zamki i wykończenie. Takiej fachowej pomocy nie uzyskamy raczej w marketach ani przypadkowych punktach sprzedaży, bo tam o drzwiach wiedzą często bardzo niewiele. Mogą nas za to znęcić drzwi bardzo tanie, z atestem na przykład "dobrego sprzedawcy" czy "higienicznym". Takie atesty nie mają jednak nic wspólnego z atestem IMP (Instytutu Mechaniki Precyzyjnej), wymaganym dla drzwi antywłamaniowych. Niestety, nieprzeszkolony sprzedawca często nie zdaje sobie z tego sprawy.

Kto chce mieć dobre drzwi antywłamaniowe, z odpowiednim atestem, musi pogodzić się z tym, że nie będą one tanie: dobre materiały i solidne zabezpieczenia muszą kosztować.

Jak są zbudowane drzwi wejściowe

Ościeżnica może być drewniana albo z profili stalowych lub aluminiowych. Najsztywniejsze i najbardziej wytrzymałe są ościeżnice stalowe. w Skrzydło to rama z obustronnym poszyciem z płyt lub płycin, z ociepleniem z wełny mineralnej lub styropianu. Na obwodzie skrzydła znajdują się uszczelki z gumy syntetycznej lub EPDM, chroniące przed przenikaniem zimna, wilgoci, zanieczyszczeń i hałasu. Skrzydła mogą być: - drewniane (np. z sosny, modrzewia, jesionu, dębu, buka, mahoniu), zaimpregnowane i wykańczane lakierami lub farbami akrylowymi; - stalowe, z blachy ocynkowanej, bardzo wytrzymałe, zwykle wykańczane farbami proszkowymi lub winylowymi; - aluminiowe, wypełnione pianką poliuretanową, najczęściej pokryte blachą aluminiową, lakierowaną lub foliowaną. - z PVC, z powierzchnią wykończoną foliami z powłoką akrylową lub dodatkowymi warstwami PVC klejonymi na gorąco.

Okucia są bardziej masywne niż te montowane wewnątrz budynków. Powinny to być przynajmniej trzy zawiasy (przy czym środkowy ma znajdować się na wysokości 2/3 skrzydła) i nie więcej niż trzy zamki - większa liczba nie poprawi znacząco bezpieczeństwa, a niepotrzebnie osłabi konstrukcję.

Przeszklenia montowane w drzwiach wejściowych nie pogarszają cech bezpieczeństwa drzwi, pod warunkiem, że będą wykonane z szyb zespolonych ze szkła antywłamaniowego albo nawet kuloodpornego.

Dobre drzwi antywłamaniowe

Drzwi antywłamaniowe są bardziej solidne i bezpieczniejsze niż zwykłe drzwi wejściowe, różnią się więc od nich budową.

Ościeżnica powinna być mocna, metalowa, dobrze osadzona w murze na kotwy, dyble (minimum po trzy na bokach oraz po jednym u góry i na dole) lub na specjalne kołki rozporowe. Niedopuszczalne jest obsadzanie takich drzwi tylko na piankę montażową, bo łatwo je będzie wypchnąć z ościeży. Ościeżnica musi być wypełniona betonem lub pianką (to dodatkowe wzmocnienie i ocieplenie).

Skrzydło ma konstrukcję z kształtowników stalowych, obustronnie pokrytą blachą. Zazwyczaj wykończone jest płytami MDF, kasetonami drewnianymi, płytą meblową (buk, mahoń). Skrzydło musi być odporne na wyważenie i rozcięcie przez włamywacza. Klasa antywłamaniowa drzwi zależy od wytrzymałości czasowej skrzydła na działanie tych czynników. Innymi słowy - w zależności od tego, jak długo drzwi stawiają opór włamywaczowi, takiej klasy mają atest.

Najodporniejsze na włamania są drzwi klasy C według Klasyfikacji Instytutu Mechaniki Precyzyjnej (klasy 3 lub 4 wg normy europejskiej). Lepiej zrezygnować z drzwi klasy Alub B (klasy 1 lub 2 wg normy europejskiej). Klasę można sprawdzić, prosząc sprzedawcę o zaprezentowanie certyfikatu IMP lub sprawdzając, czy drzwi na rancie od strony zawiasów mają tabliczkę znamionową, wydaną przez IMP. Każde oryginalne atestowane drzwi antywłamaniowe muszą mieć taką tabliczkę. Można z niej odczytać, kto jest producentem, jaki jest numer atestu i jaka klasa wyrobu.

Od strony zawiasów na skrzydle powinny znajdować się co najmniej trzy blokady antywyważniowe, które w razie odcięcia zawiasów uchronią drzwi przed wyjęciem z ościeżnicy (drzwi opierają się wtedy na bolcach).

Zawiasy - muszą być na tyle mocne, by utrzymać ciężar drzwi metalowych, a także wytrzymać próby sforsowania ich siłą. Najlepiej jeśli w drzwiach zastosowane są trzy zawiasy.

Zamek - najlepszy jest rozporowy z systemem blokowania drzwi: góra, dół, bok (rygle oraz bolce zamka znajdują się na obwodzie skrzydła i wysuwane są w kilku kierunkach). Powinien mieć atest klasy C.

Gwarancja

Kupując drzwi wejściowe, zawsze należy żądać oryginalnej gwarancji producenta. Nie warto jednak jako jednego z kryterium wyboru przyjmować tzw. dożywotniej gwarancji, jaką oferują na swe drzwi niektórzy producenci. Jest to jedynie chwyt reklamowy - bo czegóż ta gwarancja dotyczy? Same drzwi jako konstrukcja się nie psują, chodzi zaś o właściwe funkcjonowanie zamków i klamek, a są to części, które z czasem muszą ulec zużyciu.

Rekomendacje

Przed zakupem drzwi antywłamaniowych warto sprawdzić, czy ich producent jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Producentów i Instalatorów Antywłamaniowej Stolarki Budowlanej. Jeśli tak, możemy mieć pewność, że kupujemy pełnowartościowy, bezpieczny produkt.

AK UNIKNĄĆ KRADZIEŻY

Statystyki przestępczości jednoznacznie wskazują, że mieszkania, domki jednorodzinne, czasami warsztaty przydomowe znajdują się w centrum uwagi złodziei.  Ludzie często są bardzo niefrasobliwi, nie zawsze w dostatecznym stopniu dbają o swoje mienie.

O włamaniu decydują:

• informacje o zasobach mieszkania, to znaczy o ewentualnych zyskach ekonomicznych z włamania,

• położenie mieszkania, jego usytuowanie na klatce schodowej, wymuszające odpowiednie ustawienie pomocników obserwujących to, co się dzieje na klatce schodowej,

• wiedza o domownikach, ich znajomość,-

• informacja o zwyczajach, czasie pracy, nawykach domowników, wiedza o ich sytuacji rodzinnej, o tym czy odwiedzają ich Np. sąsiedzi, czy interesują się oni lokalem znajomych, czy wreszcie wyjeżdżają Np. wieczorami na działkę lub na weekendy,

• systemy zabezpieczeń okien i drzwi, rodzaj drzwi i zamków, wiedza o tym, czy lokal posiada system alarmowy czy nie, czy w mieszkaniu jest pies lub inne zwierzę mogące podnieść alarm lub zaatakować nieproszonego gościa.

O czym więc musimy pamiętać, by móc stwierdzić, że możemy spodziewać się włamania i by go się ustrzec?

• Nie rozpowiadajmy i unikajmy przekazywania jakichkolwiek informacji o naszym stanie majątkowym. Nie obnośmy się z tym. Rzeczy wartościowe - gotówkę, biżuterię odpowiednio zabezpieczmy.

• Opuszczając lokal zawsze zamykajmy drzwi i zabezpieczajmy okna oraz wejścia balkonowe, tak aby nie można ich było otworzyć w prosty sposób.

• Jeżeli opuszczamy lokal na dłużej, poprośmy kogoś z rodziny lub dobrych znajomych, do których mamy pełne zaufanie, o opiekę nad lokalem. Niech wyjmuje listy, wieczorami zapala światło, włącza radio itp.

OTWORY   BUDOWLANE - JAKO DROGI WEJŚCIA

Włamywacze wchodzą do mieszkań i domów nie tylko w ten sposób, że otwierają lub wyłamują drzwi. Dróg wejścia jest więcej. Świadczą o tym dane statystyczne. Forsowane są okna, drzwi balkonowe, drzwi patio - zarówno te na parterze (bardzo często), jak i te na wyższych piętrach. Włamywacze stosują różne metody: wyważanie okna, stłuczenie szyby, usunięcie kitu, wyważenie drzwi balkonowych. Często jednak nie wiemy, jak je zabezpieczyć, a niektórzy nie zdają sobie sprawy, że po prostu można to zrobić.

 DRZWI

Słów kilka o drzwiach.

Drzwi wejściowe, zarówno do mieszkań w blokach wielorodzinnych, jak i w domkach wolno stojących powinny znajdować się w miejscach dobrze oświetlonych i widocznych z zewnątrz. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie drzwi wstępnych, wyposażonych w domofon. W blokach są to drzwi wejściowe na klatką schodową, w domkach furtka w ogrodzeniu. Pamiętajmy przy tym - jeżeli już posiadamy domofon należy go bezwzględnie używać, a także dokładnie zamykać drzwi, które zabezpiecza.

W domkach jednorodzinnych starajmy się, aby bramy, ogrodzenia, a także ciągi zieleni były takiej wysokości, aby wejście było widoczne. Podobna zasada powinna być stosowana w przypadku budynków wielorodzinnych.

Należy się starać, by wszystkie liczniki, skrzynki na listy znajdowały się w miejscach widocznych i na zewnątrz mieszkań. W ten sposób eliminujemy zbędne wizyty obcych w naszym domu. Uniemożliwi to poznanie mieszkania, jego rozkładu i fonia zabezpieczenia przed niepożądanymi gośćmi. W drzwiach i w ich pobliżu nie powinno się stosować szklanych okienek, lufcików, które mogłyby po zbiciu szyby ułatwić otwarcie zamków, w jakie wyposażyliśmy drzwi. Powinniśmy również pamiętać o tym, aby nie zostawiać kluczy do mieszkania w miejscach łatwo dostępnych, Np. pod wycieraczką czy w doniczce. Stosowane w naszym budownictwie mieszkaniowym drzwi, wykonane przeważnie z płyt paździerzowych, sklejki - zamiast tak zwanych drzwi pełnych, są słabym zabezpieczeniem. Również okucia drzwi nie są rewelacją techniczną. Wiedzą o tym ich użytkownicy, dlatego stosują różnorodne wzmocnienia. Wiedzą i włamywacze. Wiedzieć chyba nie chcą budowlani, którzy nic nie robią, aby ten stan rzeczy zmienić. Nie dążą do jak najszybszego wdrożenia produkcji nowych wzorów i zmiany norm branżowych. płacie  Drzwi powinny mieć minimum trzy mocowania zawiasów. Należy dodać, że nie powinny być to zawiasy zewnętrzne - chyba że są to tak zwane zawiasy bezpieczne. Powszechnie stosowane u nas zawiasy nie nadają się do mocowania na zewnątrz. Są zbyt łatwe do pokonania, Jeżeli jednak nie ma innej możliwości, jak założenie zawiasów zewnętrznych, pamiętajmy, by dać dodatkowe wzmocnienia w postaci tak zwanych blokad antywłamaniowych. Zwiększą one z pewnością nasze bezpieczeństwo. Gdy nie stosujemy blokad antywłamaniowych, powinniśmy wymienić standardowe zawiasy o „krótkim skoku" na zawiasy posiadające skok dłuższy. Zwiększy to z pewnością trudność uniesienia drzwi za pomocą łomu. Ponadto wzdłuż płata drzwiowego (i ościeżnicy) możemy umieścić kątownik, który uniemożliwi włożenie łomu między te dwa współpracujące z sobą elementy. Kątownik mocujemy na drzwiowym, tak aby ściśle - po zamknięciu drzwi, przylegał do ościeżnicy. Warto montować drzwi atestowane.

ZAMKI

Podobnie, jak przy drzwiach, należy pytać o atest. To jest pierwsza wskazówka mówiąca nam, które z zamków mają walory techniczne gwarantujące dobre zabezpieczenie naszych drzwi przed niepożądanym ich otwarciem. Posiadanie przez zamek atestu gwarantuje nam, że został on wykonany z odpowiednich materiałów, a więc nie poddających się szybko próbom np. rozwiercenia, złamania, wgięcia; że jego konstrukcja jest poprawna, zapewniająca skuteczny opór przed tak zwanym niekonwencjonalnym otwarciem, to znaczy przed próbą otwarcia go za pomocą na przykład wytrychów. Trudność otwarcia zamka przy wykorzystaniu urządzeń innych niż klucze stanowi o jego klasie. Tak więc kupując zamek pytajmy, czy posiada on atest. Sprzedawca powinien wiedzieć, które z zamków były badane, a które nie. Warto również dokładnie przeczytać instrukcję zwykle dołączoną do wyrobu. Powinna być tam informacja, czy zamek ma atest

OKNA. LUFCIKI. OKIENKA PIWNICZNE

 Często zapominamy zabezpieczyć okna lub drzwi balkonowe, pozostawiając je otwarte i bez dozoru. Najczęściej spotykanym zabezpieczeniem okien jest stosowanie krat zewnętrznych. Pomijam tu estetykę takiego budynku i jakość życia za kratami. Przerażająca jest jednak bezmyślność lokatorów, którzy chcąc się zabezpieczyć, stwarzają jednocześnie zagrożenie dla współmieszkańców, a także pozbawiają się jedynej drogi ewakuacji na przykład w razie pożaru. Sprawa jest bardzo ważna, ponieważ w 90% montowane kraty zewnętrzne są kratami stałymi, a taka krata jest pułapką! Jeżeli już decydujemy się na kraty zewnętrzne lub wewnętrzne, to pamiętajmy, że zawsze powinny być uchylne - z możliwością otwierania nigdy wmontowane i zamknięte na stałe.

Skrzydło i ościeżnica okna stanowią dwie odrębne części, zespolone wyłącznie przez okucia. Najważniejsze to solidnie osadzone w murze ościeżnice, okucia antywyważeniowe i ich prawidłowy montaż. Produkowane od kilku lat w Polsce okna wyposażone są w okucia obwiedniowe, ryglujące skrzydło w kilku punktach na obwodzie ościeżnicy. Zwykły punkt ryglujący podczas próby wyważenia okna nie stawia znaczącego oporu - już stosunkowo lekkie podważenie skrzydła większym śrubokrętem wystarczy, by wyważyć skrzydło z ościeżnicy.

W okuciach antywyważeniowych stosuje się grzybkowe rolki ryglujące (rys. 4-7), dzięki którym skrzydło i ościeżnica sprzężone są stabilnie w jedną całość. Antywyważeniowe rolki grzybkowe na skrzydle zakotwiczają się „mocnym chwytem" w zaczepie na ościeżnicy, co w większości przypadków udaremnia próby wyważenia. Zaleca się by na obwodzie okna były co najmniej 4 antywyważeniowe punkty ryglujące.

Stosujmy klamki zamykane na klucz lub z przyciskiem blokującym w przeciwieństwie do powszechnie stosowanych zwykłych klamek okiennych. Jest to w połączeniu z zabezpieczeniem przed rozwierceniem trzpienia klamki od zewnątrz jedna z prostszych metod „dozbrojenia" nawet gotowego okna (rys. 8-11). Dolne naroże okna po stronie zawiasów jest najbardziej narażone na ataki włamywaczy. Dobrym sposobem zabezpieczenia tego punktu nawet w już wmurowanym oknie jest zamontowanie antywyważeniowego zabezpieczenia zawiasu dolnego, które utrudni włamywaczom podważenie skrzydła z ościeżnicy w tym rejonie. Dwa elementy tego zabezpieczenia możemy sami przykręcić odpowiednimi wkrętami we właściwym miejscu na skrzydle i ościeżnicy (rys. 12). Dostępna w handlu, prosta w montażu blokada rozwarcia na klucz (rys. 13) przeciwdziała niekontrolowanemu rozwarciu okna rozwierno-uchylnego. W tak wyposażonym oknie skrzydło można uchylić, ale nie da się go otworzyć bez użycia klucza. Jest to również doskonałe zabezpieczenie np. do przedszkoli, gdzie blokuje otwarcie okna przez dzieci.

Uzupełnieniem mechanicznych zabezpieczeń antywyważeniowych mogą być przewodowe jak i bezprzewodowe, zintegrowane z okuciami czujniki otwarcia i zamknięcia okna (rys. 14). Dzięki tego typu czujnikom możliwe jest włączenie okna w systemy alarmowe i monitorujące. Przerwanie pola magnetycznego, np. przy próbie wyważenia skrzydła lub przy niepowołanym poruszeniu klamką, powoduje natychmiastowy przepływ impulsu od ukrytego w ościeżnicy czujnika do centrali systemu alarmowego.

Dobrą metodą ochrony jest zastosowanie szkła specjalnego. Wyróżnić tu można szyby antywłamaniowe tzw. szyby P3 - zestawy szyb klejonych z folią pomiędzy i szyby oklejone folią. W zależności od wytrzymałości mówi się o foliach „antywłamaniowych" i „przeciwstłuczenio-wych". Dzięki ich zastosowaniu nie można rozbić szyby i dostać się do wnętrza. Szyba co prawda pęka, ale nie wypada, a więc dostęp do zamknięcia okna będzie jeszcze chroniony. Dopiero kilkakrotne uderzenie (w przypadku folii o niższej wytrzymałości) spowodować może wybicie w niej otworu. Ze względu na grubość zestawu szyb klejonych jak i na konstrukcję profilu zawsze należy skonsultować w dobrym punkcie sprzedaży okien możliwość wstawienia szyby antywłamaniowej do już wmurowanego okna.

Sama szyba antywłamaniowa lub oklejona folią nie jest wystarczającym zabezpieczeniem okna przed włamaniem. Poza szybą istotne znaczenie ma tu zastosowany profil, okucia, wyposażenie dodatkowe. Niebagatelną rolę odgrywa prawidłowe osadzenie i montaż okna w murze.

Profil, z którego wykonane jest skrzydło i ościeżnica okna powinien zapewniać właściwą wentylację pomieszczeń (regulują to odpowiednie normy, do których stosują się certyfikowani producenci okien). Dobrze jest także wyposażyć okno w nawiewniki, dzięki czemu zapewniona jest wentylacja pomieszczeń bez konieczności otwierania lub uchylania okien. Przy zakupie nowych okien warto zwrócić uwagę na sztywność profilu (np. wzmocnienie stalowym rdzeniem w profilach do okien z PVC) oraz na to, czy okucia antywyważeniowe zamontowane są w profilu wkrętami o odpowiedniej długości (regulują to normy dla okien zabezpieczonych przed wyważeniem).

Dobrym zabezpieczeniem otworów okiennych, a także drzwi balkonowych są tzw. rolety antywłamaniowe. W przypadku budownictwa jednorodzinnego warto również rozważyć wyposażenie okien w okiennice, otwierane wyłącznie od wewnątrz. Rolety jak i okiennice powinny być wykonane jak i zamontowane przez wyspecjalizowaną firmę.

SYSTEM ALARMOWY

Zainstalowanie systemu alarmowego w dużym stopniu zwiększa gwarancję bezpieczeństwa mieszkania. Istnieje cała gama systemów alarmowych, a ostatnio coraz więcej firm specjalizuje się w ich instalowaniu.

Gdy nastąpi włamanie do twojego mieszkania nie rób porządków

Bezwzględnie ubezpiecz swoje mieszkanie w jednej z firm ubezpieczeniowych. przypadku nieszczęścia zminimalizujesz swoje straty, poprzez uzyska nie stosownego odszkodowania

Zwracaj uwagę czy Twoje mieszkanie nie jest obserwowane.W

Wyposaż swoje mieszkanie w odpowiednie zamki i zawsze ich używaj.

Nie oddawaj kluczy nieznajomym i niech tego nie robią Twoje dzieci. Gdy wyjeżdżasz, niech ktoś z rodziny wyjmuje listy ze skrzynki, włączy wieczorem światło i radio.

Współdziałaj z sąsiadami w ochronie waszych mieszkań.

Oznakuj w sposób dyskretny swoje przedmioty wartościowe.

Stosuj technicznie niekonwencjonalne środki zabezpieczenia, np. nietypowe zamki, alarmy mieszkaniowe, blokady antywłamaniowe.

Nigdy nie otwieraj nieznajomym, ani drzwi mieszkaniowych, ani wejściowych na klatkę, otwieranych na sygnał z domofonu.

PODSTAWOWE INFORMACJE O SPOSOBACH ZABEZPIECZENIA INSTYTUCJI PRZED ZABOREM PIENIĘDZY.

Przestępczość skierowana przeciwko osobom prowadzącym działalność gospodarczą jest zjawiskiem częstym, żeby nie powiedzieć nagminnym, zwłaszcza po 1988 r. Celem przestępców jest zagarnięcie gotówki, atrakcyjnych towarów będących przedmiotem obrotu gospodarczego lub też, co ostatnio jest modne'¹wymuszanie określonych świadczeń np. opłaty za rzekomą „ochronę". Najatrakcyjniejszym celem będą jednak obiekty, w których przechowywana jest gotówka, zwłaszcza w większych ilościach. Zatem instytucjami potencjalnie zagrożonymi są banki, urzędy pocztowe, urzędy skarbowe, oddziały ZUS, firmy ubezpieczeniowe, supermarkety, kantory wymiany walut, stacje benzynowe, duże hurtownie itp:

Wydaje się, że przestępcy działają dosyć racjonalnie. Chcą osiągnąć maksymalne zyski przy ograniczonym ryzyku i stosunkowo niskich kosztach własnych. Po co napadać na dobrze zabezpieczony bank jak można obrabować słabo chroniony kantor, po co napadać na uzbrojony konwój chroniący przewożone pieniądze jak można stosunkowo łatwo odebrać pieniądze kasjerce supermarketu.

Włamania - czyn przestępczy określony w art. 279 kodeksu karnego, którego celem jest zabór mienia, polegający na usunięciu przeszkody fizycznej służącej ochronie mienia, utrudniającej do niego dostęp osobom niepowołanym,

Napadu (rabunku) - czyn przestępczy określony w art. 280 kodeksu karnego, którego celem jest zabór mienia, polegający na użyciu lub groźbie natychmiastowego użycia gwałtu na osobie albo doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności w celu zaboru mienia. Postacią kwalifikowaną (o wyższym zagrożeniu karą) tego czynu jest sytuacja, gdy sprawca używa broni palnej lub innego niebezpiecznego narzędzia.

W obliczu ryzyka, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą staniemy się ofiarami przestępstwa możemy przyjąć następujące postawy:

całkowicie bierną - licząc na „Opatrzność Boską", wierząc w swoją „Szczęśliwą Gwiazdę", że nieszczęścia dotykają innych tylko nie mnie, zapobiegliwie tworząc rezerwy - jest to postawa, „zamożnego klienta Janosika" sprowadzająca się do filozofii, że muszę nagromadzić tyle dóbr, aby w przypadku przestępstwa moje zasoby nie były zbyt naruszone nawet, gdy będę musiał się podzielić z przestępcą,

inwestowanie w działanie prewencyjne - instalowanie urządzeń zabezpieczenia technicznego, wynajmowanie ochrony fizycznej, tworzenie procedur bezpieczeństwa,

finansowe ubezpieczenie swojej działalności - zawarcie umowy z firmą ubezpieczeniową, która będzie asekurować nasze straty w przypadku przestępstwa.

Wymieniona jako pierwsza postawa jest przejawem skrajnie posuniętej beztroski. Reprezentantom takiej idei można tylko pogratulować dobrego samopoczucia przy braku świadomości, że z wiktymologicznego punktu widzenia często prowokują sprawców do popełnienia przestępstwa.

Druga postawa charakteryzuje osoby działające częściowo lub całkowicie w „szarej strefie". W przeszłości, ale i w chwili obecnej funkcjonuje wiele zakładów gdzie drobne kradzieże pracownicze są wkalkulowane w proces produkcji. Takie postępowanie ma trzy podstawowe wady. Po pierwsze - wysokie koszty wytwarzania, po drugie -granica uznawanych kradzieży pracowniczych systematycznie przesuwa się na szkodę właściciela zakładu, po trzecie - demoralizuje załogę.

Trzecia postawa - polegająca na rzeczywistym i kompleksowym inwestowaniu w systemy zabezpieczeń jest działaniem racjonalnym. Nie istnieją zabezpieczenia mogące w 100% ochronić przed ryzykiem stania się ofiarą przestępstwa - pozwalają je jednak w znacznym stopniu ograniczyć. Niemieccy specjaliści uważają, że aby dobrze ochronić swoje mienie to należy zainwestować w zabezpieczenia 10% jego wartości. Najtańsze są zabezpieczenia instalowane równolegle z budową obiektu. Późniejsze modernizacje są o wiele droższe.

Czwarta postawa - polegająca na ubezpieczeniu swojej działalności od skutków różnego ryzyka, w czystej formie nie jest racjonalna. Przy braku jakichkolwiek zabezpieczeń trudno będzie znaleźć firmę ubezpieczeniową skłonną asekurować naszą działalność. Gdy jednak taką firmę znajdziemy, szybko okazać się może, że koszty związane z ubezpieczeniem przekraczają wartość księgową prowadzonej działalności.

Podsumowując - rozumny przedsiębiorca odrzuciłby dwie pierwsze postawy. Najwłaściwszym byłoby przyjęcie trzeciej oraz czwartej postawy w postaci mieszanej.

System ochrony i zabezpieczenia, jako całość w zasadzie składa się z trzech elementów:

ochrony fizycznej - należy pod tym terminem rozumieć zorganizowane formacje ochronne, pracowników dozoru, osoby obsługujące urządzenia technicznego zabezpieczenia,

zabezpieczenia techniczne - budowlane, mechaniczne i elektroniczne,

elementy prawne i organizacyjno - taktyczne - obowiązki, uprawnienia, procedury bezpieczeństwa, instrukcje, ubezpieczenia majątkowe itp.

OCHRONA FIZYCZNA

Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady ochrony osób i mienia jest ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740, z późn. zm.). Przytoczony przepis prawny daje nam dwie możliwości zapewnienia ochrony fizycznej:

powołanie wewnętrznej służby ochrony - może nastąpić w obiektach podlegających obowiązkowej ochronie, jeżeli potrzeba takiej formacji będzie wynikać z uzgodnionego przez komendanta wojewódzkiego Policji, lub w wyniku zezwolenia wydanego przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji, na wniosek kierowników jednostek, nie podlegających obowiązkowej ochronie, gdy ochroną taką uzasadnia ważny interes gospodarczy lub publiczny. Należy zaznaczyć, że w.s.o. należy do specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych,

wynajęcie koncesjonowanego podmiotu świadczącego usługi w zakresie ochrony osób i mienia, przez licencjonowanych lub nielicencjonowanych pracowników ochrony.

Wszystkie osoby będące, w rozumieniu przywołanej ustawy, pracownikami ochrony

mają prawo do:

1) ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych oraz legitymowania osób, w celu ustalenia ich tożsamości,

2) wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zakłócania porządku,

3) ujęcia osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu nie zwłocznego oddania tych osób Policji.

Natomiast licencjonowani pracownicy ochrony, oprócz wcześniej wymienionych uprawnień, dodatkowo są upoważnieni do:

1) stosowania środków przymusu bezpośredniego (siły fizycznej, kajdanek, pałki obronnej, psa obronnego, paralizatora elektrycznego, broni gazowej i ręcznych miotaczy gazu) w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub od parcia ataku na pracownika ochrony,

2) użycia broni palnej w przewidzianych w ustawie przypadkach.

Bezpośrednia ochrona fizyczna może mieć charakter stały (w chronionym obiekcie) lub doraźny (poprzez grupy interwencyjne działające w związku z uruchomieniem alarmu).

Trzecim rozwiązaniem, pozaustawowym, jest zatrudnienie własnych pracowników na stanowiska dozorców lub portierów, którzy nie posiadają szczególnych uprawnień, poza tzw. "obywatelskimi", w dziedzinie ochrony.

Jeżeli nie mamy własnych specjalistów powinniśmy zwrócić się do podmiotów gospodarczych świadczących usługi ochrony osób i mienia. Do takich podmiotów należą koncesjonowane firmy ochrony mienia.

Czego zatem wymagać od tzw. „firmy ochroniarskiej"?

    Każda firma, która oferuje omawiane usługi musi posiadać koncesję wydaną przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740, z późn. zm.). Koncesja zawiera: oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), imiona i nazwiska wspólników lub członków zarządu, prokurentów oraz pełnomocników w razie ich ustanowienia, ze wskazaniem osób posiadających licencję drugiego stopnia,

·          określenie zakresu działalności gospodarczej i formy usług,

·          wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej,

·          określenie czasu jej ważności,

         określenie obszaru wykonywania działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia oraz datę jej rozpoczęcia.

W przypadkach wątpliwych można sprawdzić w Departamencie Zezwoleń i Koncesji MSWiA czy koncesja nie została cofnięta lub czy nie wszczęto postępowania administracyjnego w kierunku cofnięcia koncesji.

         Należy żądać referencji firmy od dotychczasowych jej klientów, którzy potwierdzą doświadczenie, uczciwość, terminowość i profesjonalizm w zakresie ochrony mienia (obiektów). UWAGA! - data wystawienia koncesji nie jest jednoznaczna z faktycznym prowadzeniem takiej działalności (dokument np. „przeleżał do tej pory w szufladzie").

         Należy żądać przedłożenia imiennej listy osób (ochroniarzy), które będą kierować organizacją ochrony naszego obiektu, opracowywać procedury zasad ochrony fizycznej i zabezpieczenia technicznego oraz bezpośrednio wykonywać zadania ochrony czy montażu i obsługi urządzeń zabezpieczających.

         Najlepszym rozwiązaniem jest postawienie warunku, aby bezpośrednią ochronę fizyczną sprawowały osoby posiadające licencję pracownika ochrony fizycznej. Taki dokument świadczy o tym, że jej posiadacz:

• ma pełną zdolność do czynności prawnych,

• nie był skazany prawomocnym orzeczeniem za przestępstwa umyślne,

• posiada nienaganną opinię wydaną przez komendanta komisariatu Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania,

• posiada zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania zadań, stwierdzoną orzeczeniem lekarskim,

• legitymuje się dyplomem lub świadectwem szkoły lub innej placówki oświatowej, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznego wykształcenia, albo ukończył kurs pracownika ochrony i zdał egzamin przed komisją państwową w komendzie wojewódzkiej Policji.

Należy zaznaczyć, że dopuszczanie się przez pracowników ochrony przestępstw, o których donoszą media, dotyczy głównie nielicencjonowanych pracowników ochrony.

Teraz pozostaje sporządzić umowę cywilno-prawną obejmującą świadczenie usługi ochrony mienia. Należy jednak pamiętać, że umowa taka powinna określać zarówno zasady ochrony obiektu jak odpowiedzialność za błędy systemu ochrony.

Koncesjonowane firmy ochrony mienia mogą świadczyć usługi w zakresie ochrony obiektów, konwojowania i inkasa.

Omówimy teraz podstawowe zasady postępowania służb ochronnych i personelu:

 W czasie codziennego wykonywania obowiązków.

Służba ochronna i personel powinni obserwować klientów:

•             wykazujących nienaturalne zdenerwowanie (bladość, drżenie rąk),

•           osoby rozglądające się i obserwujące sposób wykonywania obowiązków przez ochronę i personel, umiejscowienie technicznych urządzeń zabezpieczających (czujki alarmowe, kamery TV użytkowej, szyfratory drzwiowe, itp.), czas i trasy zasilania i odprowadzania gotówki z kas na zaplecze; osoby ucharakteryzowane (sztuczne wąsy, brody, peruki),

•           osoby noszące okrycia wierzchnie niestosowne do pory roku i doby (np. w okresie letnim obszerne płaszcze, kurtki), posiadające przy sobie podejrzane bagaże i pakunki, w których może być ukryta broń,

•           osoby porozumiewające się ze sobą w sposób przyjęty w świecie przestępczym (tzw. cynki) czy osoby zajmujące miejsca dogodne do przeprowadzenia napadu (wtargnięcia na zaplecze obiektu).

Ważnym elementem jest wzajemna obserwacja personelu i służb ochronnych. Jest to podyktowane przypadkami zastraszenia (sterroryzowania) kasjera przez sprawcę w dyskretny sposób (np. oświadczenia, że w przypadku nie wydania pieniędzy i uruchomienia alarmu zdetonuje bombę lub odda strzał z broni palnej). W takim przypadku nienaturalna zmiana zachowania kasjera (bladość, drżenie ciała) może świadczyć, że jest dokonywany napad.

W przypadku zauważenia osób podejrzanie zachowujących się, personel obiektu powinien podjąć ostentacyjną obserwację takich osób. Pozbawienie możliwości zaskoczenia może spowodować ewentualne odstąpienie potencjalnych sprawców od napadu. Ponadto, należy dyskretnie powiadomić ochronę a w razie potrzeby Policję w celu podjęcia niezbędnej interwencji.

2. W czasie napadu.

Jeżeli sprawcy napadu nie są uzbrojeni w broń palną lub inne niebezpieczne narzędzia, ochrona i personel mogą próbować podjęcie działań zmierzających do ich unieszkodliwienia i ujęcia.

Odmiennie postępujemy w stosunku do sprawcy, który ma możliwość bezpośredniego użycia broni albo innego niebezpiecznego narzędzia (oddał strzał, wycelował broń w kierunku personelu czy zastraszył detonacją posiadanego ładunku wybuchowego). W takim przypadku nie powinniśmy narażać na niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia osób będących w zasięgu przestępcy. Należy podjąć próbę dyskretnego uruchomienia bezgłośnego alarmu - przyciskiem antynapadowym, a w razie braku takiego urządzenia, gdy pozwala na to sytuacja, telefonicznie powiadomić jednostkę Policji lub stanowisko służb ochrony. Nasze zachowanie nie powinno prowokować sprawcy do użycia przemocy (poprzez groźby, histerię, rzucanie przedmiotami, itp.). Należy natomiast zapamiętać jak najwięcej szczegółów mogących zidentyfikować napastników (ich rysopis, ubiór, sposób poruszania się, cechy wymowy; zapamiętać miejsca, w których mogli pozostawić ślady linii papilarnych, obuwia oraz gdzie porzucili jakieś przedmioty).

3. Po oddaleniu się sprawców z miejsca dokonania przestępstwa, należy:

•    ponowić włączenie alarmu lub użyć telefonu do jednostki Policji,

•    zwrócić uwagę na kierunek ucieczki sprawców oraz użyte przez nich środki transportu (marka, kolor, nr rejestracyjny pojazdu),

•    zabezpieczyć przed zatarciem wszelkie ślady i miejsca, w których przebywali sprawcy,

•    udzielić pierwszej pomocy medycznej osobom poszkodowanym,

•  zamknąć obiekt w celu uniemożliwienia ewentualnego powrotu sprawców i poprosić o pozostanie na miejscu świadków zdarzenia do czasu przybycia Policji,

• podporządkować się poleceniom Policji przybyłej na miejsce zdarzenia.

Kończąc omawianie elementów organizacyjno-taktycznych warto podkreślić, że tego typu działania w zasadzie nie wymagają nakładów inwestycyjnych.

URZĘDY SKARBOWE. ODDZIAŁY ZUS.

Instytucje te, obok podobnej działalności, przynajmniej w odbiorze społecznym, łączy zbliżone zagrożenie przestępczością skierowaną przeciwko mieniu. Można wyodrębnić cztery obszary zagrożeń:

• wartości pieniężne w kasach (napady),

• wartości pieniężne w posiadaniu interesantów (napady),

•  przechowywane wartości pieniężne (włamania),

•  sprzęt elektroniczno-biurowy (włamania).

 Dobrze zabezpieczony obiekt powinien posiadać system antynapadowy i anty włamaniowy (SSWN).

Najbardziej niebezpiecznym przestępstwem, z jakim mogą mieć do czynienia pracownicy przedmiotowych instytucji jest napad (rozbój). Gdy przedmiotem zamachu są wartości pieniężne znajdujące się w kasie (punkcie kasowym), sprawca chcąc pokonać opór osoby chroniącej mienie (kasjer) najczęściej:

•                         atakuje kasjera (wymuszenie bezpośrednie)

•                         atakuje innego pracownika lub interesanta (wymuszenie pośrednie)

Punkty kasowe powinny być zabezpieczone środkami technicznymi:

•           budowlanymi - przegrody budowlane, odporne na przestrzał z broni palnej, szyby kuloodporne lub szyby o zwiększonej odporności,

•            mechanicznymi - kasety, sejfy, szuflady w okienkach, zamki drzwiowe,

•           elektronicznymi (elektrycznymi) - przycisk napadowy i czujki systemu alarmowego (SSWN), elektrozamki.

Istotnym jest usytuowanie punktu kasowego w obiekcie. Jeżeli znajduje się on w części przeznaczonej do obsługi interesantów o charakterze otwartym (sala operacyjna bez wydzielonych pokoi) to przyciski systemu antynapadowego powinny się znaleźć również przy innych stanowiskach w sąsiedztwie punktu kasowego.

Ważną rolę przy ochronie tego typu obiektów spełnia ochrona fizyczna. Obecność umundurowanego pracownika ochrony w pobliżu punktu kasowego oddziaływuje prewencyjnie na potencjalnych sprawców napadu, jak również wpływa uspokajająco na personel i klientów instytucji. Pracownik ochrony jest również osobą, która będzie mogła aktywnie zareagować w przypadku wzbudzenia systemu alarmowego.

Inną kwestią są podejmowane działania organizacyjne związane z bezpieczeństwem obiektu. Do najważniejszych należy:

•           opracowanie instrukcji postępowania pracowników w przypadku napadu i włamania do siedziby instytucji,

•           określenie stref dostępu - należy tak zorganizować pracę instytucji, aby wydzielona była strefa dostępna dla interesantów i strefa tylko dla personelu. Strefy te powinny być w sposób fizyczny oddzielone od siebie. Pomocnym może okazać się zastosowanie elektronicznego systemu kontroli dostępu.

•           w miarę możliwości zorganizowanie kasy (kasa główna) w strefie nie dostępnej dla interesantów. W części ogólnodostępnej umieścić jedynie punkt kasowy, z którego w miarę często odprowadzane będą nadwyżki gotówki,

•            propagowanie bezgotówkowego systemu rozliczeń z interesantami,

•          nie pozostawiać w kasach gotówki po zakończeniu pracy instytucji jednocześnie zapewniając ochronę transportowania wartości na trasie instytucja -bank, przy pomocy wynajętych koncesjonowanych firm ochrony mienia.

STACJE BENZYNOWE

Stacje benzynowe są miejscem szczególnie atrakcyjnym dla przestępców. Składa się na to kilka przyczyn, m.in.:

•                 położenie - często w miejscach słabo zaludnionych, przy traktach komunikacyjnych,

•                        godziny pracy - również w porze wieczorowo-nocnej,

•                         przepływ znacznej gotówki,

•                       oddalenie od jednostek Policji,

•                        ograniczona możliwość łączności.

Przedmiotem zamachu przestępczego na stacjach benzynowych są głównie pieniądze. Rzadko przestępcy włamują się do magazynów stacji w celu kradzieży towarów motoryzacyjnych.

Optymalnie zabezpieczona stacja paliw zwłaszcza duża, całodobowa powinna posiadać:

•           instalację systemu alarmowego (SSWN) podłączonego do stacji monitoringu lub do miejsca gwarantującego, że sygnał alarmowy zostanie przez kogoś poza stacją odebrany. Uruchamianie sygnału powinno się odbywać poprzez naciśnięcie przycisku napadowego lub też automatycznie np. poprzez urządzenie „ostatniego banknotu" ( w momencie wyciągnięcia ostatniego banknotu z przegródki uruchamiany jest alarm),

•           system telewizyjnego dozoru z możliwością rejestracji obrazu (urządzenie rejestrujące obraz powinno być zainstalowane w miejscu niedostępnym dla sprawców napadów),

•           usytuowanie kasy głównej w miejscu technicznie oddzielonym od części ogólnodostępnej. Konstrukcyjnie kasa powinna być trezorem bez możliwości otwarcia go przez pracowników stacji. W części handlowej stacji powinna się znajdować tylko kasa podręczna.

• zapewnienie sprawnych, niezawodnych środków łączności.

Ważnym elementem ochrony stacji są rozwiązania organizacyjne. Do takich należy zaliczyć:

•         określenie instrukcji postępowania w sytuacjach nadzwyczajnych dla każdego stanowiska pracy,

•          rozmieszczenie stanowisk pracy w taki sposób, aby pracownicy mieli dobrą możliwość obserwacji otoczenia oraz swoich kolegów,

•          w strefie nie dostępnej dla klientów powinien przebywać zawsze jeden pracownik z możliwością dostępu do urządzeń łączności,

•        częste odprowadzanie gotówki z kasy podręcznej do trezora,

•          zapewnienie odbioru gotówki przez specjalistyczną formację ochrony mienia (Straż Bankowa, inkaso utargów sklepowych, sprawdzona firma ochroniarska) ze szczególnym uwzględnieniem weekendów i okresu świątecznego,

•          wprowadzenie w jak najszerszym zakresie rozliczeń z klientami za pomocą kart kredytowych.

W związku z rosnącym zagrożeniem związanym z podkładaniem ładunków wybuchowych na stacjach benzynowych parą słów na temat postępowania w obliczu tego zagrożenia. Każdy pracownik stacji powinien mieć świadomość zagrożeń związanych z zamachami terrorystycznymi oraz przydzielone w tym zakresie zadania, głównie polegające na:

          - obserwacji osób zachowujących się podejrzanie, kręcących się po terenie stacji bez wyraźnego celu, ubranych w sposób nieodpowiedni do pogody, przenoszących podejrzane bagaże,

          - okresowym sprawdzaniu pojemników na śmieci oraz toalet i innych pomieszczeń udostępnionych klientom - w przypadku znalezienia podejrzanie wyglądającego przedmiotu nie należy go dotykać, uniemożliwić dostęp do tego miejsca innym osobom, powiadomić Policję i ewakuować klientów i personel stacji. 

Gdy informacja o podłożonej wg wcześniej przygotowanej instrukcji i zanotować istotne informacje. W miarę możliwości należy uruchomić urządzenia rejestrujące rozmowę. Nawet w tańszych modelach „automatycznych sekretarek" znajduje się opcja zapisu aktualnie prowadzonej rozmowy. Treść wypełnionej ankiety oraz zapis rozmowy może się wydatnie przyczynić do zidentyfikowania i zatrzymania sprawcy.

Jak chronić mieszkanie przed włamaniem

Sezon urlopowy w pełni. Wyjeżdżamy na wakacje, zostawiamy nasz dobytek. Pamiętajmy, że lato to również sezon dla złodziei.

Oceńmy najpierw ryzyko włamania. Mieszkańcy bloków powinni zadać sobie następujące pytania:

Ile jest wejść i czy są połączenia między nimi? Nawet gdy uda się wykryć złodzieja, prawie niemożliwe jest zablokowanie wszystkich wejść.

Czy w bloku jest dozorca? Sam domofon czy wideofon nie wystarczą. Czujny dozorca nie dopuści do tego, aby obcy wszedł do domu niezauważony.

Jak są usytuowane drzwi do mieszkań? Dobrze, jeśli najbliżsi sąsiedzi mogą (przez wizjer) obserwować nasze drzwi bez wychodzenia ze swojego mieszkania.

Czy są łączniki między piętrami (balkony, daszki i ozdoby architektoniczne), które pozwalają złodziejowi bez większego ryzyka przejść z piętra na piętro?

Na którym piętrze mieszkamy? Najbardziej zagrożone jest ostatnie (szczególnie z balkonem) i parter.

Ile mieszkań jest na naszym piętrze? Im więcej, tym bezpieczniej. Złodziejowi trudniej prowadzić wtedy obserwację wszystkich mieszkańców, poza tym można liczyć na czujne oko sąsiada.

Czy suszarnie i piwnice zamykane są na klucz lub kłódki? Również włazy na dach nie mogą być dostępne dla każdego.

Czy w bloku są biura i urzędy? Jeśli tak, to znaczy, że do domu często mogą przychodzić obcy. Łatwo więc będzie złodziejowi bez zwrócenia na siebie uwagi kręcić się w pobliżu naszego mieszkania.

Od tego zależy sposób zabezpieczenia mieszkania.

Dobrze mieć sąsiada

Najlepiej nie zostawiać mieszkania zupełnie bez opieki. Nieoceniony może okazać się dobry sąsiad, który nie tylko podleje kwiatki, ale też "zamarkuje", że jesteśmy w domu: zapali światło, będzie miał oko, czy ktoś obcy nie kręci się przy naszych drzwiach, sprawdzi, czy złodzieje nie namierzają nam mieszkania, np. wkładając zapałki między drzwi, pozbiera z wycieraczki ulotki reklamowe, a z naszej skrzynki wyjmie korespondencję. Dobry sąsiad jednak nie wystarczy.

Drzwi jak do sejfu

Prawie połowa włamań do mieszkań odbywa się przez drzwi wejściowe i okna. Musimy je dobrze zabezpieczyć.

Przy małym zagrożeniu (mieszkamy wysoko, nie ma balkonu) wystarczy drzwi wzmocnić: obić blachą, założyć blokady przeciwwyważeniowe i wymienić przynajmniej jeden zamek na atestowany.

Jeśli zagrożenie jest większe, możemy wzmocnić drzwi standardowe i zamontować system alarmowy albo wymienić drzwi na antywłamaniowe.

Najskuteczniejsze będzie jednak zamontowanie drzwi antywłamaniowych oraz podłączenie ich (również okien) do systemu alarmowego, który sygnał o włamaniu przesyła do np. agencji ochrony.

Wybierając drzwi antywłamaniowe, pamiętajmy, że:

W blokowym mieszkaniu wyglądem nie powinny różnić się od drzwi sąsiadów (by nie dawać sygnału, że mamy u siebie coś wartościowego). Najlepiej zamontować drzwi podwójne: na zewnątrz standardowe (wzmocnione), a od środka antywłamaniowe.

Jeśli mieszkamy w okolicy, gdzie jest duże zagrożenie włamaniem, potrzebujemy drzwi trudnych do sforsowania, których rygle zamków wysuwają się w trzech, czterech kierunkach (wchodzą we framugę, podłogę i sufit).

Uwaga! Polskie normy nie stawiają drzwiom zbyt dużych wymagań. Dlatego wielu producentów podaje dodatkowe informacje, np. że ich wytrzymałość jest dwa, trzy razy większa, niż to jest zapisane w normie!

Nie zawsze można wstawiać nowe drzwi w starą drewnianą ościeżnicę. Czy ją wymienić, czy zostawić, czy lepsza jest drewniana, czy stalowa, jak ją zamocować w murze (wmurować, zakotwić, założyć obejmy, nakładki itp.), powinien powiedzieć nam producent, bo on wie, jaki sposób umocowania oferowanych przez niego drzwi jest najlepszy.

Uwaga! Drzwi antywłamaniowe (z wizjerem lub wytrzymałą szybką, z zapornicami i blokadami antywyważeniowymi) muszą mieć atest Instytutu Mechaniki Precyzyjnej lub Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Wyposażenia Budownictwa "Metalplast". Gdy włamywacz próbuje je sforsować za pomocą łomu, młotka, wiertarki, powinny stawiać opór przez blisko godzinę. Jednak kiedy złodziej używa specjalistycznych narzędzi - przecinaków, hydraulicznych podnośników, WYSTARCZY MU kilkanaście minut. Zwróćmy więc uwagę, czy w pobliżu naszych drzwi nie ma gniazdka, do którego włamywacz może podłączyć np. wiertarkę, i czy ma o co zaprzeć podnośnik (np. o próg, ścianę, występ w murze).

Mój zamek, moja twierdza

Nawet w drzwiach antywłamaniowych powinny być porządne zamki. Wystarczą dwa, z czego jeden z bolcami wysuwanymi przynajmniej w trzech kierunkach.

Jak wybrać dobry zamek?

Upewnij się, w którą stronę otwierają się drzwi. Niektóre zamki pasują i do drzwi otwieranych na lewo, i na prawo, ale są takie, które nadają się tylko do prawostronnych albo lewostronnych.

Dobry zamek musi mieć atest Instytutu Mechaniki Precyzyjnej lub/i Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji albo Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Wyposażenia Budownictwa "Metalplast". Daje on gwarancję, że zamek jest trwały, trudny do zniszczenia i że nie upora się z nim pojedynczy włamywacz z łomem. Takiego zamka nie da się też zniszczyć wiertłem. Nie pozwolą na to zabezpieczające wkładki, na których wiertła albo się łamią, albo ześlizgują się poza "czułe" miejsce. Większość atestowanych zamków ma wbudowane takie wkładki fabrycznie (a jeśli nie, można je dokupić).

Zamek musi się lekko otwierać i zamykać. Nie kupuj takiego, który trzeba otwierać siłą.

Najpewniejszy zamek to taki, do którego klucz można dorobić tylko u producenta na podstawie kodowanej karty zakupu. Włamywacze często nie forsują zamków, lecz zdobywają wzory kluczy, dorabiają je i wchodzą do mieszkania jak do siebie.

Od strony mieszkania zamek powinien otwierać się przez pokręcenie gałki lub przesunięcie zasuwy (tak aby w razie pożaru można było szybko uciec, nie szukając klucza). Takie zamki - jeżeli drzwi nie są antywłamaniowe - można łatwo otworzyć od zewnątrz przez wywiercony otwór - trzeba je więc dodatkowo zabezpieczyć, jeśli nie są to drzwi antywłamaniowe, np. obić blachą. Niektórzy na noc zamykają drzwi na klucz od środka. Bezpieczniej założyć solidną zapornicę, najlepiej połączoną z alarmem.

Gdy często i na długo wyjeżdżasz, kup zamek, który będzie współpracował z systemem alarmowym. Ma on zamontowane czujniki nacisku uruchamiające alarm przy próbie otwarcia drzwi siłą lub czujniki sygnalizujące otwarcie lub zamknięcie zamka inaczej niż oryginalnym kluczem.

Jeśli decydujesz się na jeden zamek - zwłaszcza jeśli drzwi nie są antywłamaniowe - to powinien on mieć wielopunktową blokadę i wymienną wkładkę, czyli cylinder (część, w którą wkładamy klucz). Warto też mieć w zapasie cylinder z innym kompletem kluczy (gdy klucze nam przepadną, natychmiast wymieniamy cylinder na zapasowy - trwa to zaledwie ok. pięciu minut).

Są cylindry pasujące do zamków tylko jednego producenta i wymienne - zamki mogą być różne, ale pasuje do nich ten sam typ wkładki. Najwięcej jest tzw. eurowkładek - co najmniej kilkaset modeli, które różnią się między sobą długością (w zależności od grubości drzwi), rodzajami kluczy, proporcją wymiarów, sposobem otwierania od strony wnętrza (klucz, gałka itp.). Są one podobne w kształcie do wkładek bębenkowych starego typu, tzw. yeti, co czasem powoduje pomyłki przy kupnie, a są między sobą niewymienne.

Zasłona na okna

Okna, drzwi balkonowe i na taras powinniśmy zabezpieczyć równie starannie jak drzwi wejściowe. Możemy zainstalować zabezpieczenia mechaniczne, czyli kraty lub rolety, i uzupełnić je odpowiednimi urządzeniami elektronicznymi.

Rolety. Mają różne klasy wytrzymałości. Zaletą nawet tych słabych konstrukcyjnie jest to, że ich uszkodzenia są widoczne już z daleka. Poza tym łatwo je naprawiać, podczas gdy zbite szyby z foliami trzeba wymieniać i ponownie oklejać. Decydując się na rolety lekkie, warto wybierać kolory jasne, widoczne w nocy. Kraty. Kraty stałe w razie pożaru uniemożliwiają ucieczkę z pomieszczenia, dlatego zaleca się zakładanie krat otwieranych. Nie chronią one jednak przed wrzuceniem do mieszkania kamienia czy materiałów zapalających - chyba że są zamontowane razem z siatką o małych oczkach (dobrą ochronę dają dodatkowo szyby foliowane). Dziś, niestety, można kupić narzędzia, którymi da się szybko i cicho przeciąć pręty nawet o średnicy 16 mm. Przecięcie grubszych krat jest także możliwe, ale trwa dłużej i robi więcej hałasu.

Kraty można montować na zewnętrznej lub po wewnętrznej stronie okna. W tych zewnętrznych ważny jest sposób kotwienia. Należy stosować mocujące pręty lub zabezpieczać miejsca mocowania sztabkami o grubości powyżej 20 mm, a szczeliny między ramą kraty a jej mocowaniem w ścianie powinny być tak wąskie, aby nie dało się w nie wcisnąć nożyc. Poza tym krata musi mieć wiele miejsc mocowania - co najmniej tyle, ile jest punktów skrzyżowania prętów wyznaczonych przez poziomą linię prostą poprowadzoną w poprzek okratowania.

Uwaga! Izolacje cieplne są w większości układane blisko zewnętrznej części ściany. Tymczasem kotwienie musi być mocowane do części nośnej ściany, a nie do warstwy izolacyjnej, bo wtedy kratę łatwo wyjąć!

Najlepiej zakładać kraty otwierane od wewnątrz. Aby je przeciąć, włamywacz musi wybić szybę i wyjąć odłamki szkła, a to trwa dłużej i powoduje hałas, który może wykryć system alarmowy.

Kraty, zwłaszcza zewnętrzne, powinny być grube - szczególnie tam, gdzie zagrożenie włamaniem jest duże - z prętami o przekroju co najmniej 18 mm. - Powinny być zrobione z materiału trwałego i odpornego na cięcie, np. z utwardzanej stali.

Zanim zamówimy kraty, zorientujmy się, czy pręty z danego materiału dadzą się przeciąć nożycami albo piłką do metalu, czy dopiero za pomocą elektronarzędzi. Czy można je rozgiąć za pomocą łomu, czy dopiero śrubą lub podnośnikiem i jak duży hałas przy tym powstaje.

Uwaga! Zewnętrzna krata na parterze nie może być drabiną na wyższe kondygnacje! Powinna być zakończona u góry koroną (ostrymi kolcami) albo połączona z siatką tak, aby nie dało się po niej wspinać.

Folie antywłamaniowe. Szyby wielowarstwowe z folią wklejoną między tafle szkła mogą zatrzymać włamywacza przez kilka lub kilkanaście minut, tyle czasu bowiem wytrzymają uderzenia np. młotka czy siekiery. Stosowane jest także oklejanie istniejących szyb folią. Folie cienkie (o grubościach 25-100 mikronów) naklejone na szyby nie tylko nie zwiększają wytrzymałości okna, ale wręcz ułatwiają jego sforsowanie. Włamywacz po prostu wpycha oklejoną szybę w całości do środka. Do oklejania szyb trzeba stosować folie o grubości 300-700 mikronów. Jednak i te warto zakładać tylko tam, gdzie zagrożenie włamaniem jest niewielkie i w razie czego da się interweniować niemal natychmiast.

Oklejanie szyb folią trzeba powierzać specjalistom. Najlepiej jednak kupować gotowe szyby wielowarstwowe. Sprzedawane są pod różnymi nazwami: szyby pancerne, przeciwwłamaniowe albo po prostu szyby o zwiększonej odporności na włamanie.

Pod względem stopnia wytrzymałości wyróżnia się dziesięć klas szyb. Najmniejszą mają szyby klasy 01 lub 02 (najczęściej są to zwykłe szyby oklejone jednostronnie folią). Można stosować je przy małym zagrożeniu - tam, gdzie do okien trudno się dostać i szyby nie można wypchnąć całym ciałem.



Szyby klasy P1 to foliowane grubą folią lub częściej szyby klejone: szkło-folia-szkło. Zalecane są przy małym i średnim zagrożeniu - szczególnie do okien na piętrach. Na parterze lepiej zamontować szyby klasy P2.

Uwaga! Już szyby klasy P3 (i wyższych) mogą wymagać mocowania do specjalnych ram i ościeżnic, dlatego przed podjęciem decyzji o wyborze stolarki trzeba skonsultować się z fachowcami. Szyba pancerna nie chroni przed strzałem z broni palnej; taką ochronę dają tylko szyby kuloodporne. Oferowane są szyby, które jednocześnie spełniają wymagania szyb kuloodpornych i antywłamaniowych.

Zaalarmuj

Monitoring to najbardziej skuteczny system ochrony. Polega on na tym, że dom podłączony jest za pomocą radia lub telefonu do stacji monitorowania (tu trafia sygnał alarmowy). Po przyjęciu sygnału alarm kierowany jest (też na falach radiowych) do jednej z załóg interwencyjnych czekających w gotowości przez całą dobę (w umowie agencja powinna określić, w jakim czasie po odebraniu sygnału na miejscu pojawią się ochroniarze).

Systemy zabezpieczeń elektronicznych nie należą do najtańszych. Minimalna kwota, jaką musimy przeznaczyć na ten cel w mieszkaniu, to ok. 2,5 tys. zł. W pełni profesjonalne systemy mogą kosztować od 10 do 15 tys. zł.

Bezpieczny dom
Stare powiedzenie mówi, że na dobrego złodzieja nie ma sposobu. Jeśli to prawda, można bandziora przynajmniej skutecznie zniechęcić. Jeśli będzie miał do wyboru twoje niezabezpieczone M i sąsiedzkie z alarmami i superzamkami, z pewnością wybierze łatwiejszą robotę... Twoje zadanie to maksymalnie utrudnić mu "pracę". Zawsze więc pamiętaj, że "okazja czyni złodzieja" oraz wiedz, że twoje M jest tak bezpieczne jak jego otoczenie.

Wszyscy chcemy żyć tam, gdzie bez lęku można wyjść na ulicę czy puścić dzieci na podwórko. Bezpieczeństwo okolicy to druga - po cenie - cecha decydująca o kupnie mieszkania i domu. Tak myślą i młodzi, i starzy, lepiej i gorzej wykształceni, gospodynie domowe i studenci.

Tak wynika z sondażu przeprowadzonego specjalnie dla "Gazety" u schyłku zeszłego roku przez TNS OBOP.

Z naszym poczuciem bezpieczeństwa jest jednak kiepsko.

Według innego sondażu OBOP (z grudnia '03 zrobionego na zlecenie Komendy Głównej Policji) tylko 62 proc. Polaków czuje się bezpiecznie w pobliżu swego domu. Co gorsza, procent "niebojących się" systematycznie maleje - jeszcze w maju było ich 65 proc.

Najbardziej (36 proc. ankietowanych) boimy się włamań, napadów i rozbojów (27 proc.), niszczenia mienia przez wandali (26 proc.) oraz zaczepiania przez agresywnych ludzi (25 proc.). Jak pokazuje życie, strach odczuwamy całkiem słusznie. Wystarczy przypomnieć sobie choćby losy podstołecznej Magdalenki (blisko 90 proc. domów zostało tam okradzionych) lub warszawskiego osiedla Ostrobramska, na którym młodociane oprychy napadały notorycznie na nastolatków.

Te przypadki łączy jedno. W obu zrobiło się bezpieczniej, gdy mieszkańcy przestali być bierni wobec przemocy...

Przeczytaj nasz poradnik, abyś widział, co możesz zrobić, by mieszkać bezpieczniej - na osiedlu, w mieszkaniu, domu. Rozwiąż nasz specjalny test, aby sprawdzić, czy jesteś narażony na włamanie.

Osiedle - przyjazne

Zaprzyjaźnij się z sąsiadami. Dobry sąsiad to według policji najlepszy alarm. Ten bliski przypilnuje mieszkania pod twoją nieobecność, powyjmuje ze skrzynki listy, zbierze z wycieraczki ulotki. Ten dalszy czujnością przepłoszy z parkingu złodzieja samochodów (czasem wystarczy pytanie zadane obcemu: "Czy pan kogoś szuka?") lub wezwie policję.

Razem z sąsiadami dogadaj się ze wspólnotą lub spółdzielnią. Zastanówcie się, jakie środki bezpieczeństwa są konieczne.

Wspólnie możecie:

1. Założyć domofon.

Te nowoczesne mają zamki szyfrowe, które umożliwiają otwieranie drzwi bez klucza za pomocą wstukiwanego na klawiaturze kodu. Każde M w bloku ma własny szyfr (w niektórych domofonach kombinację cyfr można zmieniać samodzielnie). Potrafią włączać oświetlenie na klatce, a wyposażone w funkcję interkomu pozwalają na komunikację między sąsiadami. Wystarczy, że wystukasz kod odpowiadający numerowi M wybranego rozmówcy. Udogodnieniem dla osób niewidomych i słabo widzących jest opcja sygnalizacji głosem.

Najlepiej kupować urządzenia z zasilaniem awaryjnym, które nie przerwą pracy, nawet gdy zabraknie prądu.

Montaż domofonu w czteropiętrowym bloku to wydatek ok. 200 zł na mieszkanie (+ kilka złotych na miesiąc na konserwację).

UWAGA! Wideofon to po prostu domofon z kamerą, co pozwala odbierać nie tylko dźwięk, ale i obraz. System wykorzystuje monochromatyczne kamery CCD, które "widzą" w nocy.

2. Zainstalować telewizję przemysłową.

Widok z kamer przekazywany jest do pomieszczeń ochrony. Koszt montażu 16 kamer (wraz z robocizną) to ok. 70 tys. zł. Jeśli na osiedlu jest 250 mieszkań, na jedno M przypada 280 zł.

3. Ogrodzić blok i/lub osiedle.

Furtka i brama otwierają się na klucz, pilota lub kod, dodatkowo dyżuruje przy nich w ochrona.

Na ogrodzenie nie trzeba mieć pozwolenia budowlanego.

Jeśli jednak ma ono przylegać do tzw. obiektów użyteczności publicznej (np. dróg, ulic, placów, torów kolejowych) lub ma być wyższe niż 2,2 m, zamiar budowy trzeba zgłosić w starostwie powiatowym. W zgłoszeniu podaje się rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót, a także termin ich rozpoczęcia.

Urząd ma na sprzeciw 30 dni (od dnia doręczenia zawiadomienia). Po upływie tego terminu można rozpocząć prace.

UWAGA! Ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt, toteż na wysokości mniejszej niż 1,8 m nie wolno umieszczać ostrych elementów, drutu kolczastego, tłuczonego szkła itp.

Ogrodzenie z metalowych prętów czteropiętrowego bloku wraz z terenem ........kosztuje kilkadziesiąt tysięcy złotych.

4. Zatrudnić portiera, który nie wpuści do budynku nikogo nieznanego.

W razie wątpliwości portier łączy się przez domofon z konkretnym mieszkaniem.

Dodatkową zaletą pracy portiera jest, że klatki są czystsze i mniej zniszczone.

Portierów (przy jednym wejściu) musi pracować trzech, tak żeby mogli stróżować całą dobę.

Prace portiera zazwyczaj wykonuje agencja ochrony. Za swoje usługi w Warszawie w bloku czteropiętrowym z jednym wejściem bierze 5-8 tys. zł miesięcznie.

5. Założyć monitoring.

W bloku (domu) zamontowany jest alarm, który w razie np. włamania do mieszkania wysyła sygnał do agencji ochrony. Po jego odebraniu agencja wysyła patrol interwencyjny.

Monitoring będzie skuteczny, jeśli patrol pojawia się szybko - maksymalnie kilka minut po wezwaniu. Jeśli czas dojazdu jest dłuższy np. 15 min, nie ma on sensu.

6. Zorganizować patrol obywatelski.

W zależności od potrzeb każdego dnia i nocy (lub tylko w nocy) porządku pilnuje kilku mieszkańców, obchodząc i /lub objeżdżając niebezpieczne miejsca.

Do współpracy warto zaprosić jak najwięcej osób, wtedy dyżury wypadają stosunkowo rzadko, np. dwa razy w miesiącu.

7. Zaprosić dzielnicowego na spotkanie (np. zebranie wspólnoty) i pogadać o tym, co was boli.

Wpiszcie sobie jego nazwisko i numer do notesu lub komórki (namiary powinny wisieć na tablicy ogłoszeń na klatce). Jeśli nie wiesz, kto jest twoim dzielnicowym, zapytaj o to najbliższy posterunek policji.

Budynek - szklana wieża

O bezpieczeństwie pomyśl już na etapie kupowania M.

1. Im prostsza bryła, tym bezpieczniej.

Bez załamań, ozdób architektonicznych (daszki, kolumienki, rzeźby, balkony itp.), które sprawiają, że złodziejowi łatwo jest się wspiąć do wybranego mieszkania.

2. Gmach musi być dobrze oświetlony.

3. Pod oknami nie powinny rosnąć drzewa i krzewy; wśród nich złodziej może się schować.

UWAGA! Nie oznacza to, że każda zieleń przed domem jest zła. Budynek można otoczyć żywopłotem, który nie pozwala osobie stojącej za nim oglądać wnętrza lokali, ale mieszkańcom umożliwia swobodną obserwację.

4. Im mniej klatek w budynku, tym lepiej.

Gdy wejść jest mało, łatwiej obiekt chronić i kosztuje to taniej. Idealne rozwiązanie to jedno-dwa wejścia.

UWAGA! Najgorzej, gdy do bloku wchodzi się z różnych stron.

5. Klatki nie powinny być połączone ze sobą np. piwnicami czy suszarniami.

Potencjalny złodziej może wtedy poruszać się po całym bloku.

6. Korytarze na piętrach powinny być jasne, przestronne, bez zakamarków.

7. Drzwi do suszarni i piwnic muszą być zamknięte na kłódkę bądź dobry zamek.

8. Klucz do wejść na dach może mieć tylko dozorca oraz pracownicy ochrony.

9. Drzwi każdego mieszkania muszą być widoczne przez wizjery sąsiadów.

Mieszkanie - twierdza

Najbardziej narażone na włamania są drzwi wejściowe oraz okna. Złodziejowi ich wyważenie zajmuje ok. 10 sekund!

1. Zadbaj o drzwi.

Przy małym zagrożeniu (mieszkasz wysoko, nie ma balkonu) wystarczy je wzmocnić - obić blachą, założyć blokady przeciwwyważeniowe, zamontować łańcuch oraz wizjer i wymienić przynajmniej jeden zamek na atestowany klasy C (zamki dzielą się na klasy od A do C; C jest najwyższa).

Przy dużym zagrożeniu (np. mieszkasz na parterze lub IV piętrze) wymień je na antywłamaniowe oraz wzmocnij okna i drzwi balkonowe.

Drzwi antywłamaniowe potrafią wytrzymać nawet godzinny "atak" włamywacza za pomocą łomu czy młotka. Profesjonaliście ich otwarcie zabierze ok. 15 min, a przy wyposażeniu w wiertarkę - tylko 2-3 min!

Drzwi muszą mieć atest Instytutu Mechaniki Precyzyjnej lub Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Wyposażenia Budownictwa "Metalplast".

UWAGA! Przy wymianie drzwi wymień też framugę. Inaczej włamywacz wyważy drzwi razem z nią.

Średniej klasy drzwi antywłamaniowe kosztują ok. 1-1,2 tys. zł, najlepsze (z zamkiem elektronicznym i elektrycznym siłownikiem wspomagającym otwieranie) - ponad 7 tys. zł. Za sztaby antywłamaniowe (przydatne w zabytkowych kamienicach, bo konserwatorzy nie pozwalają na montaż drzwi antywłamaniowych) zapłacimy od 650 do 1350 zł. Szyld drzwiowy (zabezpiecza przed przewierceniem zamka) kosztuje od 110 zł do 760 zł.

2. Wymień zamek.

Dobry musi mieć atest Instytutu Mechaniki Precyzyjnej lub/i Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji albo Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Wyposażenia Budownictwa "Metalplast". Kluczy do niego nie można dorobić bez specjalnej kodowanej karty, którą dostajesz w chwili zakupu.

W drzwiach antywłamaniowych wystarczą dwa zamki, w tym jeden z bolcami wysuwanymi przynajmniej w trzech kierunkach. W standardowych nie opłaca się montować więcej niż trzech zamków (większa liczba budzi tylko zainteresowanie złodzieja).

UWAGA! Dbaj, aby w korytarzu przed twoimi drzwiami zawsze działało oświetlenie - włamywacz unika miejsc oświetlonych.

3. Zabezpiecz okna.

Na włamania najbardziej narażeni są lokatorzy parterów i czwartych pięter. Do takich M włamywacze najczęściej wchodzą przez drzwi balkonowe. Warto więc zamontować w nich klamki z zamkiem bądź chociaż zwykłe zasuwki. Zamek okienny kosztuje od 115 do 210 zł.

4. Zainstaluj kraty

Dobra krata ma pręty minimum 16 mm grubości.

Coraz częściej się jednak od takiego rozwiązania odchodzi, bo:

kraty brzydko wyglądają;
utrudniają ewakuację w trakcie pożaru;
przeważnie nie są dobrym zabezpieczeniem, ponieważ większość krat łatwo wyjąć lub przeciąć nożycami do metalu. Dlatego lepiej zakładać kraty otwierane od wewnątrz. Włamywacz wpierw będzie musiał zbić szybę (hałas).
UWAGA! Zewnętrzna krata na parterze nie może być "drabiną" na wyższe kondygnacje! Powinna być zakończona u góry koroną (ostrymi kolcami).

5. Załóż szyby antywłamaniowe.

Jeśli nie lubisz krat, zainwestuj w szyby wzmocnione specjalną folią (taka szyba wytrzyma przez nawet kilkanaście minut uderzania młotkiem bądź siekierą).

Jest kilka klas szyb antywłamaniowych. Najmniejszą wytrzymałość mają szyby klasy P1 lub P2. Najwyższą - P8.

W oknach piwnicy, balkonowych można zamontować np. szyby klasy P3 czy P4.

Ale pamiętaj - sama szyba nie zapewni ci bezpieczeństwa. Musi być w porządnej ramie i futrynie.

UWAGA! Na rynku są specjalne folie antywłamaniowe, które nakleja się na zwykłe okna. To gorsze zabezpieczenie od szyb antywłamaniowych. Jeśli się na nie decydujesz, wybieraj folie o grubości 300-700 mikronów.

6. Załóż rolety.

Z listew z aluminium lub stali, otwierane ręcznie albo elektrycznie. Te o napędzie elektrycznym można specjalnie zaprogramować, gdy mieszkanie stoi puste - będą same się podnosić i opuszczać w nieregularnych odstępach czasu, co zmyli złodzieja.

To dobre rozwiązanie, zwłaszcza jeśli ktoś mieszka na parterze. Dobra roleta zewnętrzna potrafi odstraszyć złodzieja na długo i sprawić mu sporo kłopotu. Co ważne - jeśli jest w jasnym kolorze, od razu widać na niej wszelkie uszkodzenia. Rolety mają kilka klas od r1 do r6 (czym wyższa liczba, tym są lepsze). Te klasy r1 chronią tylko przed solidnym kopnięciem, r2 - przed śrubokrętem.

Metr kwadratowy rolety aluminiowej kosztuje od 300 do 650 zł.

7. Zamontuj alarm.

Na rynku jest ok. 40 typów czujek i czujników. Żaden z nich nie jest uniwersalny i powinien je dobierać tylko fachowiec.

Przed włamywaczami chronią np. czujniki ruchu. Wystarczy jeden ruch włamywacza, aby włączyła się syrena alarmowa i została zawiadomiona np. najbliższa agencja ochrony. Można je zamontować praktycznie wszędzie, gdzie potrzebna jest instalacja alarmowa: w domu, ogrodzie czy mieszkaniu. Czujniki mogą być również wbudowane w lampy. Tak skonstruowane urządzenia włączają światło, gdy ktoś zbliża się do domu, wchodzi do ciemnego garażu czy na klatkę schodową. Do sterowania taką instalacją alarmową służą elektroniczne karty bądź piloty. Za ich pomocą system przełącza się w stan czuwania bądź spoczynku.

DOM - MAŁY I SKROMNY

Zasada jest taka sama jak przy budynku wielorodzinnym - im prostsza bryła, tym lepiej. Najbezpieczniejsze są domy:

1. Zbudowane na planie kwadratu, z prostymi, dwuspadowymi dachami.

2. Niewielkie, bo okazała rezydencja prowokuje złodziei. Jeśli ktoś chce mieć duży dom, niech przynajmniej fasada od strony ulicy wygląda skromnie.

3. Ogrodzone wysokim płotem - takim, na który trudno się wspiąć.

4. Otoczone ogrodami, które nie zasłaniają wejścia. Drzewa i krzewy powinny być tak rozmieszczone na działce, aby nie dało się między nimi ukryć.

5. Dobrze oświetlony ze wszystkich stron. Mocno oświetlone musi być zwłaszcza wejście do domu, wjazd do garażu, taras, balkony.

UWAGA! Dom musi mieć zabezpieczone drzwi i okna tak samo dokładnie, jak mieszkanie. Zwróć uwagę na drzwi do garażu - muszą być antywłamaniowe i mieć tę samą klasę, co te do domu.

P O W R Ó T